നബീൽ ഇന്ന് പോകാൻ നല്ലോം നേരം വഴുക്കി. കണ്ണിൽ ഒന്നു ഉറക്കം പിടിച്ചു വന്നപ്പോളേക്കും വാതിലിൽ വീണ്ടും ഒരു മുട്ടൽ. ഞാൻ എഴുനേറ്റു വന്ന് ജന്നൽ വഴി പുറത്തേക്ക് നോക്കി. സെന്തിലാണ്. ചായ കടി കൊടുന്നു തരാൻ വന്നതാണ്. ഞാൻ അങ്ങനെ തന്നെ വാതിൽ തുറന്നു. കയ്യിലെ പൊതിയെടുത്തു മേശയിൽ വെച്ചു. ഇന്നലത്തെ ഭക്ഷണത്തിന്റെ ബാക്കി ടേബിളിൽ ഇരുന്നത് എടുത്തു കച്ചറകൊട്ടയിൽ ഇട്ടു. അവൻ പോകാതെ അവിടെ നിന്നു തിരിഞ്ഞു കളിക്കുകയാ. ഒന്നും പറയാതെ എന്നെ നോക്കി.
ഞാൻ : എന്തെ ? നീ പോകുന്നില്ലേ ?
സെന്തിൽ : ഇല്ലേ,
ഞാൻ : എന്തെ ?
സെന്തിൽ : നേത്ത് നീങ്ക ഇന്നേക്ക് പോകും സൊന്നിയെ. അതാൻ ഇന്നേക്ക് നാൻ ലീവ് പോട്ടെ.
ഞാൻ : എതുക്ക് ?
സെന്തിൽ : ഉങ്ക കൂടെ ഇറുക്ക.
ഞാൻ : നീ ഇങ്ങോട്ട് വരുന്നത് നിന്റെ മൊതലാളി കണ്ടില്ലേ ?
സെന്തിൽ : ഇല്ലേ, തെറിയാമ താ വന്തേ, നബീൽ അണ്ണൻ പോക വെയിറ്റ് പണ്ണിയിട്ടു ഇരുന്തേൻ.
ഞാൻ ഇതൊക്കെ കേട്ടു അങ്ങനെ തന്നെ നിന്നു. ഒന്നു ഉറങ്ങാം എന്ന് വിചാരിച്ചപ്പോൾ ചെക്കൻ സമ്മതിക്കില്ലല്ലോ. എനിക്കാണെങ്കിൽ ഒരു മൂടും ഇല്ല. ചെക്കൻ പാവം ഞാൻ പോകുന്നതോർത്തു ലീവ് എടുത്തു വന്നിരിക്കാണല്ലോ.
ഞാൻ : എന്നാ നീയാ വാതിലടക്കു.
അവൻ വാതിലടച്ചു തിരിഞ്ഞു നിന്നതും. ഞാൻ ദേഹത്തുനിന്നും പുതപ്പു മാറ്റി കട്ടിലിലേക്ക് എറിഞ്ഞു. നഗ്നയായി നിൽക്കുന്ന എന്റെ അടുത്തേക്ക് അവൻ പതിയെ നടന്നടുത്തു. ഞാൻ നിന്ന നിൽപ്പിൽ അവനെ എന്നിലേക്ക് ചേർത്തുപിടിച്ചു. അവന്റെ മുഖം എന്റെ വയറിൽ ഒട്ടിച്ചേർന്നു. അവന്റെ കൈകൾ പുറത്ത് എന്തിനോവേണ്ടി തലോടി.
ഞാൻ : ഈ അമ്മയെ മോന്ക് അത്രയ്ക്ക് ഇഷ്ടമാണോ ?
സെന്തിൽ : ഹമ്മ് റൊമ്പ പുടിക്കും.