********************
വൈകിട്ട് അഞ്ചോടെ ഞാൻ ജിമ്മിലേക്ക് പോകാനായി ഇറങ്ങി.നടക്കുന്നതിനിടെ പെട്ടന്ന് ഫോൺ ശബ്ദിച്ചു.വാട്സാപ്പ് മെസ്സേജാണ്.ഞാൻ ഫോൺ നോക്കി.മീനാക്ഷിയാണ് മെസ്സേജ് അയച്ചിരിക്കുന്നത്.ഞാൻ നേരത്തേ കുറേ ഹലോ അങ്ങോട്ട് അയച്ചെങ്കിലും റിപ്ളൈ കിട്ടിയിട്ടില്ലാരുന്നു.
“ഹൈ”.മീനാക്ഷിയുടെ മെസ്സേജ്.
“ഇപ്പഴാണോ മൈന്റ് ചെയ്യുന്നേ,ഇതെവിടാരുന്നു?”ഞാൻ തിരിച്ചയച്ചു.
“അയ്യോടാ,സമയം കിട്ടാത്തോണ്ടല്ലേ.അഡ്മിഷനുമായി റിലേറ്റഡ് സം ട്രാവൽസ്”
“എന്നിട്ട്?”
“കേരളയിൽ ഇപ്പോ നോക്കുന്നില്ല.ഞാൻ ഇംഗ്ളന്റിൽ മെഡിസിന് പോണം എന്നാ അമ്മയും അച്ഛനും പറയുന്നേ”
“ഓ.അപ്പം ഇനി കാണില്ല?”
“ഡോണ്ട് നോ”
എനിക്കാകെ വ്ഷമമായി.ഇംഗ്ളന്റിലേക്ക് പോയാൽ പിന്നെ എങ്ങനെ അവളെ ഞാൻ കാണും.കുറഞ്ഞത് ഒരു ആറു വർഷമേലും എടുക്കും തിരിച്ചുവരാൻ.
“അപ്പോ നമ്മളെ മറന്നോ?”
“ഞാൻ മറക്കൂംന്ന് നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ?ഇംഗ്ളന്റിൽ പോയാലും ഇടക്ക് ഞാൻ വരുമല്ലോ.അപ്പോ നമുക്ക് നേരിൽ കാണാല്ലോ.പിന്നെ ഫോണുണ്ടല്ലോ.സോ ഡോണ്ട് വറി ഡിയർ”.
“പിന്നെ എന്നാ ഉണ്ട് അവിടെ വിശേഷങ്ങൾ?ദിവ്യ ആന്റിക്ക് സുഖം?”
“ഇവിടെ ഹാപ്പി.അമ്മക്ക് സുഖമാണ്.എന്തുപറ്റി ചോദിച്ചത്?”
“ഓ ചുമ്മാ,വെറുതെ.”
അവൾക്കറിയില്ലല്ലോ അവളുടെ അമ്മയെ ഞാൻ കളിച്ച കാര്യം.
“പോവുന്നതിനുമുന്നേ നമുക്കൊന്ന് നേരിൽ കാണണ്ടേ?”
“ഡെഫനിറ്റിലി”
“ചെലവു വേണം.ട്ടോ”
“ഓ ഷോർ.വിസക്ക് അടുത്തയാഴ്ച അപ്പളൈ ചെയ്യും.2/3 വീക്ക്സിനകം കൺഫർമാകും.ജനുവരി ആദ്യം തന്നെ എല്ലാം ശരിയായാ പോകും.വിസ അപ്പ്രൂവായാ എല്ലാരെയും വിളിച്ചൊരു പാർട്ടി.ഇവിടെ ഞങ്ങടെ വീട്ടിൽ.പോരേ”
“പോരേന്നോ.അതുമതി.”
“ബട്ട് വിസേടെ കാര്യത്തിൽ ഒരു പേടി”