ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ നിർമ്മലയെ ബലമായി കസേരയിൽ ഇരുത്തി. എന്നിട്ട് സ്വന്തം പൊക്കിൾ അമ്മയുടെ മൂക്കിന്റെ അരികിലേക്ക് വച്ച് കൊടുത്തു.
“….ഇനി നോക്കിയേ…വൃത്തിയുണ്ടോ എന്ന്…..”. അവൻ അമ്മയുടെ പറഞ്ഞു.
നിർമ്മല അവന്റെ കുഞ്ഞു പൊക്കിളിലേക്ക് ഉറ്റു നോക്കി. പതുക്കെ വിരലാതിലിട്ട് വെരുകി. വൈദ്യുതിയാഘാതമടിച്ചത് പോലെ ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് അമ്മയുടെ വിരലുകൾ അതിൽ ചലിച്ചപ്പോൾ ഉണികൃഷ്ണന് തോന്നി.
“…ഹായ്…അമ്മേ….”.
അവൻ സുഖിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ നിർമ്മല കാമകലയിലെ അതി വിദ്ധഗത്തയെന്നപോലെ അവിടെ നനുത്ത സ്പർശത്താൽ ചലിപ്പിച്ചു.
“..ഹഹോ….അമ്മെ….എന്റെ പൊന്നമ്മേ…..എന്ത് സുഖാ…..ഹാഹാഹാ….”. അവൻ അറിയാതെ ആ സുഖത്തിൽ ആറാടി.
കാമത്തിന്റെ ചടുലമായ നീക്കത്താൽ അവന്റെ പൊക്കിൾ ആനന്ദനൃത്തമാടി. അമ്മയുടെ വിരലിൽ സഹിക്കാൻ കഴിയാതെ വിറച്ച്കൊണ്ടും ശ്വാസമെടുക്കാനുള്ള ബുദ്ധിമുട്ടുകൊണ്ടും അവൻ ആഞ്ഞുപിടിച്ചു.
“…ഹഹോ…..പതുക്കെ അമ്മേ…ഇല്ലേൽ ശ്വാസം കിട്ടാതെ ഞാൻ ചത്ത് പോകും…..”.
“…നിനക്ക് നന്നായി സുഖിച്ചോ….കുട്ടാ. …..”.
“…ആ …അമ്മെ….”.
‘അമ്മ വീണ്ടും അവിടെ വിരലിട്ട് തിരിക്കാനുള്ള ശ്രമം തിരിച്ചറിഞ്ഞ അവൻ ആ വിരലിൽ ആഞ്ഞ് പിടിച്ചിരുന്നത് വീണ്ടും അമർത്തി. ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ അവന്റെ അമ്മയുടെ കണ്ണിലേക്ക് നോക്കിയപ്പോൾ അവിടെ കനത്ത കാമം കത്തി നിൽക്കുകയായിരുന്നു. ആശ്രയമറ്റപോലെയുള്ള അമ്മയുടെ വിരലുകൾ എടുത്ത് അവരുടെ തന്നെ മൂക്കിലേക്ക് വച്ച് കൊടുത്തു.
“…മണത്ത് നോക്കമ്മേ ….”.
നിർമ്മല ഒരു വിരോധവും കൂടാതെ അതിനെ മണത്തത് കണ്ട ഉണ്ണികൃഷ്ണൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടു. ആ വിരലിനെ അമ്മയുടെ മൂക്കിന്റെ തൊട്ടടുത്ത് വച്ചപ്പോൾ ഉയർന്ന ശ്വാസത്താൽ അതിനെ നിർമ്മല വലിച്ചെടുത്ത് ആ ഗന്ധത്തെ ഉള്ളിൽ അടക്കി.
“…എങ്ങിനെയുണ്ട് അമ്മെ…..”.