റെജിയേട്ടൻ….
എന്നെ കാണാൻ പുള്ളിക്കാരൻ അൽപ്പം പാത്തും പതുങ്ങിയുമാണ് വന്നത്… !!
എന്തിനാണ് മാഷേ,…. ഇങ്ങനെ കള്ളനെ പോലെ ഒളിച്ചും പാത്തും വരണത്…. ?നേരാം വഴിക്കു വന്നൂടെ.. ?
വേണ്ടടോ…. അവിടെ കോലായിൽ നിന്റെ അച്ഛനിരിപ്പുണ്ട്…
എന്നെ കണ്ടാൽ… അങ്ങേർക്കു ചതുർത്തിയാ….
പിന്നെ അതു മതി വെറുതെ നിന്റെ മെക്കിട്ടു കേറാൻ…..
ഉം…. !! ഞാനൊന്ന് മൂളി…
പിന്നെ എന്നതാ വിശേഷങ്ങൾ…. ?
………………
………………..
എന്തൂട്ട് വിശേഷം….. ?! എല്ലാ ദിവസവും പോലെ ഇന്നും അങ്ങ് കടന്നുപോയി….
എന്താ മോളെ ഇത്രയും ഗൗരവം…. ?
മ്മ്…..
നിങ്ങൾക്കല്ലേ ഗൗരവം…. ഞാൻ പറഞ്ഞു.
ഒന്നും സംസാരിക്കാനില്ലെങ്കിൽ…… ന്നാ പിന്നെ ഞാപോകുവാ…. !
അത് പറയാനായിട്ടാണോ, അത്രേം ദൂരത്തുന്ന് , ഇത്രയും കഷ്ടപ്പെട്ട് പാത്തും പതുങ്ങിയും ഇവിടെ വരെ വന്നത്… ?
അല്ലടോ….! നിന്നെ, ഒന്ന് കാണുക… അത്രേയുള്ളൂ……..!!
ഓ അത് ശരി…..
ങാ… ഇപ്പൊ കണ്ടില്ലേ… ? എന്നാ ഇനി വിട്ടോ വണ്ടി…. ! ഞാൻ പരിഭവം ഭാവിച്ചു…..
ഹോ… ഇങ്ങനെ ജനലിനടുത്തു വന്ന് കാണേണ്ട ഗതികേട്…. എന്നിട്ടും കണ്ണീചോരയില്ലാത്ത വർത്താനം പറയണത് കണ്ടില്ലേ…… !!
വീട്ടിലെ വിശേഷങ്ങളൊക്കെ ചോദിച്ചു….
സംസാരിക്കാനൊന്നുമില്ല എന്ന് പറഞ്ഞുവെങ്കിലും കമിതാക്കൾക്ക് പറയാനാണോ ചിന്താവിഷയങ്ങൾ ഇല്ലാത്തത്…… ?!?!
അങ്ങിനെ പിന്നെ… കുറച്ച് നാട്ടുവിശേഷം ഒക്കെ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ അലക്ഷ്യമായി ഞാൻ ജനലഴികളിൽ പിടിച്ചിരുന്ന എന്റെ കൈയിൽ റെജിയേട്ടൻ അറിയാതെ പതുക്കെ സ്പർശിച്ചു പോയി…….
ആദ്യം ഞാനൊന്ന് എന്റെ കൈ പെട്ടെന്ന് പിൻവലിച്ചുവെങ്കിലും, ആ സ്പർശം എനിക്ക് എന്തോ ഒരു സുഖം നൽകി….
ഇന്നത്തെ തലമുറ പോലെയല്ല….. കേട്ടോ…
കൈ വിരൽ തുമ്പിൽ പോലും സ്പർശിക്കാൻ ഭയന്നും, നേരിൽ കാണുമ്പോൾ, കണ്ണുകളിൽ മാത്രം നോക്കി പ്രേമത്തിന്റെ വികാരങ്ങൾ കൈമാറിയിരുന്ന നിഷ്കളങ്ക പ്രേമത്തിന്റെ വക്താക്കളായിരുന്നു നമ്മൾ.