നേരെ മറിച്ചു എന്റെ മനസ്സിലെ ചെകുത്താൻ മകളുടെ കൂടെ കാമകേളികൾ ആസ്വദിക്കാൻ പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഭക്ഷണത്തോടുള്ള മകളുടെ അവഗണന എന്റെ മനസ്സിലെ ചെകുത്താനെ വിജയിപ്പിച്ചു. ഞാൻ നല്ല ഭാഗത്തിന്റെ മുന്നറിയിപ്പ് അവഗണിച്ചു കൊണ്ട് മകളുടെ മുറിയിലേക്ക് നടന്നു.
“മോളെ നീ എന്താ ഭക്ഷണം കഴിക്കാത്തത്.”
മോൾ തലയുയർത്തി എന്നെ നോക്കി. കണ്ണുകൾ കലങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
“എന്നെ ആർക്കും ഇഷ്ടമല്ല. ഞാൻ എങ്ങോട്ടെങ്കിലും പൊയ്ക്കൊള്ളാം.”
“അതെന്താ അങ്ങനെ പറയുന്നത്. നമ്മൾ തമ്മിൽ അരുതാത്തത് സംഭവിക്കാതിരിക്കാനല്ലേ അച്ഛൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞത്.”
“അച്ഛനറിയോ, എനിക്ക് എന്തോ കുഴപ്പമുണ്ട്. എനിക്കിതു വരെ ഒരു ആണിനോടും ആകർഷണം തോന്നിയിട്ടില്ല. കോളേജിൽ വെച്ചു എനിക്ക് നിറയെ പ്രപോസൽ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്, പക്ഷെ എനിക്ക് തിരിച്ചു ആരോടും അങ്ങനെ ഒരു വികാരവും തോന്നിയിട്ടില്ല. ഞാൻ നോർമൽ ആണ് എന്നും എനിക്ക് ഒരാണിനോട് തോന്നുന്നതൊക്കെയും തോന്നാം എന്ന് ഞാൻ എന്നെ തന്നെ വിശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു. സോറി ഞാൻ അച്ഛനെ വിഷമിപ്പിചുട്ടെണ്ടങ്കിൽ. ”
“സാരമില്ല മോളെ വന്നു ഭക്ഷണം കഴിക്കൂ.” കാർമേഘങ്ങൾ ഓടി മറഞ്ഞ സന്തോഷത്തിൽ ഞാൻ പറഞ്ഞു.
“ഞാൻ കഴിക്കാം. അച്ഛൻ എനിക്ക് മടിയിലിരുത്തി വാരിത്തരുമോ. പ്ളീസ്.”
മോളുടെ ആ ആഗ്രഹം ഞാൻ സമ്മതിച്ചു. എന്റെ മനസ്സ് എന്നോട് നിഷേധിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടെങ്കിലും ഉള്ളിന്റെ ഉള്ളിൽ ഞാൻ മോളുടെ സാമീപ്യം ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ട്. ഭക്ഷണം കഴിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി മടിയിൽ ഇരുത്താം എന്നത് ഞാൻ എന്നെ തന്നെ വിശ്വസിപ്പിക്കാൻ ഉള്ള ഒരു പുകമറ മാത്രം.
മോൾ എന്റെ മടിയിൽ ഇരുന്നു. ഞാൻ അവൾക്ക് ഭക്ഷണം വാരി കൊടുക്കാൻ തുടങ്ങി. എന്റെ കൈ വിരലുകൾ ഊമ്പുക എന്ന ചെറിയ വികൃതി മാറ്റിനിർത്തിയാൽ മോൾ മര്യാദകാരിയായി ഭക്ഷണം കഴിച്ചു തീർത്തു. ഞാൻ കൈ കഴുകി സോഫയിൽ വന്നിരുന്നു. മോൾ ഓടി വന്ന് എന്റെ മടിയിൽ കയറി ഇരുന്നു.