അശ്വതിയുടെ ഭർതൃപിതാവ് !!!അവസാനം!!! [അച്ചായൻ]

അവൾ സ്വപനത്തിൽ എന്നപോലെ കണ്ണുകളടച്ച് മഴയുടെ സംഗീതം ആസ്വദിച്ചു

..ഭ്രാന്ത് പറയാതെ കഴിച്ച് കിടന്നുറങ്ങാൻ നോക്ക്‌..

..ഇത് ഭ്രാന്തല്ലച്ചാ,,,നാളെ പടിയിറങ്ങാൻ വിധിക്കപ്പെട്ട എന്റെ ഒരാഗ്രഹം,,,എന്റെ പരിശുദ്ധി ഈ മണ്ണിൽ അലിഞ്ഞു ചേരണം,,,ഇത്ര നാളും ഞാൻ അനുഭവിച്ച സന്തോഷം അനുഭൂതി എല്ലാം ഈ വീട്ടിൽ കുഴിച്ചു മൂടിയിട്ട് എനിക്കീ പടിയിറങ്ങണം..

യാന്ത്രികമായി അവൾ മഴയിലേക്ക് ഇറങ്ങി,,, തടുക്കാൻ അയാൾക്കായില്ല,,, തിമിർത്തു പെയ്യുന്ന മഴയിൽ അപ്സരസ്സിനെ പോലെ അവൾ നനയുന്നത് അയാൾ നോക്കി നിന്നു,,,
കൈകൾ വിരിച്ച് മഴ ആസ്വദിക്കുന്ന അശ്വതിയുടെ അംഗലാവണ്യം നനഞ്ഞൊട്ടിയ വസ്ത്രത്തിലൂടെ വ്യക്തമായിരുന്നു,,,
മാറിലെ അഴകൊത്ത തള്ളിച്ചയിൽ മഴത്തുള്ളികൾ വീണുടഞ്ഞു,,,
വിരിഞ്ഞ അരക്കെട്ട് എടുത്ത് കാട്ടിയ നനവ്, പരന്ന വയറും പൊക്കിളിന്റെ ആഴവും വ്യക്തമാക്കി,,,
ശാന്തമായ മഴയുടെ അവസാന തുള്ളിയും അവിടെ ആ മണ്ണിൽ അലിഞ്ഞു ചേർന്നു,,,

..കേറി വാ ഇങ്ങോട്ട്,,,വെറുതെ ആവശ്യമില്ലാത്ത ഓരോ ഭ്രാന്തൻ ചിന്തകൾ..

നനവോടെ അകത്തേക്ക് കയറിയ അശ്വതിയുടെ തല ടവ്വൽ കൊണ്ട് തുവർത്തി കൊടുക്കേ അയാൾ പിറുപിറുത്തു

നീണ്ട പുരികങ്ങൾ മേലോട്ട് ഉയർത്തി അച്ഛന്റെ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു

..ഇതിനെല്ലാം നല്ല അടിയാ തരേണ്ടത്..

..അടിച്ചോ അച്ഛാ..

..ആ അടിക്കാൻ പറ്റിയ പ്രായമല്ലേ ഇപ്പൊ..

..എന്നെ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാൻ തോന്നുന്നെങ്കിൽ ഇപ്പൊ ചെയ്തോളൂട്ടോ ഗോവിന്ദൻ പിള്ളേ..

അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ കുസൃതി കളിയാടി

..അച്ഛനെ പേര് വിളിക്കുന്നോടി കാന്താരി..

അവളുടെ ചെവി പിടിച്ചു തിരിച്ച അയാളുടെ കയ്യിൽ അവൾ കടന്നു പിടിച്ചു

..വിടച്ചാ..