സന്തോഷത്തോടെ അശ്വതി ഗിരിജയുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി..
..ശരിയാണ് എന്നെ ഒരുപാട് ഇഷ്ടായിരുന്നു,,,എനിക്കും,,,ഇടക്കെപ്പോളോ നിസ്സാരകാര്യത്തിന് പൊട്ടിത്തെറിച്ച എന്റെ മുന്നിൽ തെറ്റുകാരൻ അല്ലാതിരുന്നിട്ടും മാപ്പ് പറഞ്ഞ പ്രശാന്തിന്റെ മുഖം ഇപ്പോളും എന്റെ കണ്ണിലുണ്ട്,,,അന്ന് അടച്ചു വെച്ച പ്രണയത്തിന്റെ ഓർമ്മകൾ ഇന്നലെ മുതൽ എന്നെ ഒരുപാട് വേദനിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്,,,എന്നാലും വേണ്ടച്ചാ അയാളെ പറഞ്ഞു വിട്ടേക്ക്..
..എന്റെ തുണ എത്ര നാൾ ഇനി ഉണ്ടാകും എന്നറിയില്ല,,,നിങ്ങൾ രണ്ട് പെൺകുട്ടികൾ തനിച്ച് ഒരാൺ തുണ ഇല്ലാതെ,,,ശാന്തി കിട്ടാത്ത ആത്മാവായി അലഞ്ഞു നടക്കാനായിരിക്കും എന്റെ യോഗം..
അത് പറഞ്ഞപ്പോൾ അയാളുടെ കണ്ടമൊന്നിടറി
ഗിരിജക്കും അശ്വതിക്കും അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് കേട്ട് സങ്കടമായി
..കണ്ണന്റെ ഭാവിയെ ഓർത്തെങ്കിലും സമ്മതിക്ക് ചേച്ചി..
ഗിരിജ അശ്വതിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി
..ഞാൻ സമ്മതിക്കാം..
അത് കേട്ട് അശ്വതിയും ആയാലും വല്ലാതെ സന്തോഷിച്ചു,,,പിന്നെ ഗിരിജ പറഞ്ഞ വാക്കുകൾ അശ്വതിയുടെ ഹൃദയം പൊട്ടുന്നതായിരുന്നു
..നീയും ഒരു കുടുംബമായി കഴിയുമെന്ന് എനിക്ക് വാക്ക് തരണം..
ഗിരിജയെ പിടിച്ചിരുന്ന കൈ അശ്വതി വിട്ട് ഞെട്ടി അകന്നു നിന്നു
..എനിക്ക് കഴിയില്ല ചേച്ചി ഹരിയേട്ടന്റെ സ്ഥാനത്ത് വേറൊരാൾ,,,,,
പറഞ്ഞത് മുഴുമിപ്പിക്കാതെ അവൾ ഓടി കട്ടിലിൽ വീണ് കരഞ്ഞു
ഗിരിജ അവളുടെ അടുത്ത് വന്നിരുന്ന് അവളെ സമാധാനിപ്പിക്കാൻ തലയിൽ തഴുകി
..ഏതൊരു പെണ്ണിന്റെയും അവസ്ഥ ഇതു തന്നെയാണ് അശ്വതി,,,രണ്ടാമതൊരാളെ മനസ്സ് കൊണ്ട് ഏറ്റെടുക്കാൻ മടിക്കും,,,പക്ഷെ ഞാൻ നിന്നെ പോലെ കെട്ടിയ പുരുഷനെ മറക്കാൻ കഴിയാഞ്ഞിട്ടല്ല എന്നും ഓർത്തു കൊണ്ട് വെറുക്കാൻ വേണ്ടിയാ എന്റെ ജീവിതം..
അത് പറഞ്ഞു കൊണ്ടവൾ കിതച്ചു,,,
കണ്ണുകളിൽ തീ പാറി,,, അശ്വതി പഴയ ഗിരിജയെ വീണ്ടും കണ്ടത് പോലെ ഭയന്നു