ഓ.. ഫക്ക്. അതുകേണ്ട് ഞാൻ അന്തം വിട്ടുപോയി. ഇവളുടെ ഹൈമനൊക്കെ വല്ലവനും തുളച്ചതായിരുന്നോ.. ഞാൻ കൊതിച്ചതൊക്കെ വെറുതെയായി. ഇത്രയും നേരം എനിക്കൊരു പേടിയുണ്ടായിരുന്നു. എനിക്കൊന്നും അറിയില്ലാത്തകൊണ്ട് അവൾ എന്നെ കളിയാക്കുമെന്നാ ഞാൻ കരുതിയത്. ഇതിപ്പൊ എന്നേക്കാൾ അനുഭവപരിജ്ഞാനം ഇവൾക്കുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നല്ലോ. അപ്പൊ ഞാൻ വെറുതെ എന്റെ കുട്ടനെ അവൾക്കൊന്നു കൊടുത്താൽ മതിയല്ലോ.
സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല. ഫസ്റ്റ് ബെൽ മുഴങ്ങി. ക്ലാസ്സ് തുടങ്ങി. ഞാൻ പതിവുപോലെ ഫ്രണ്ട് ബെഞ്ചിൽ തന്നെ. എന്റെ ഞെട്ടൽ അതുവരെ മാറിയിരുന്നില്ല. ഞാൻ സോണിയയെ അന്തം വിട്ടൊന്ന് നോക്കി. അവൾക്കെന്റെ ഭാവം കണ്ടിട്ട് ചിരി പൊട്ടി. അവളത് അടക്കിപ്പിടിച്ചു.
ക്ലാസ്സ് സാധാരണപോലെതന്നെ തുടർന്നു. ഉച്ചവരെ സാധാരണപോലെ കാര്യങ്ങൾ നീങ്ങി. ഉച്ചയ്ക്ക് ലെഞ്ചിന് വിടുമ്പോൾ സോണിയായോട് ബാക്കി ചോദിക്കണമെന്ന് ഞാനുറച്ചു. പെട്ടെന്നാണ് സ്പീക്കറിലൂടെ അനൗൺസ്മെന്റ് മുഴങ്ങിയത്:
“ശ്രദ്ധിക്കുക. ബാസ്ക്കറ്റ് ബോൾ ടീമിലേക്ക് സെലക്ട് ചെയ്യപ്പെട്ട പെൺകുട്ടികൾ ഇപ്പോൾത്തന്നെ കോർട്ടിലെത്തിച്ചേരേണ്ടതാണ്. അവരുടെ പേരുകൾ വായിക്കുന്നു:”
തുടർന്ന് ഏതാണ്ട് പത്ത് കുട്ടികളുടെ പേര് വായിച്ചു. അതിലൊന്ന് എന്റെ സോണിയായായിരുന്നു. അപ്പൊ അവൾക്ക് ഇന്ന് ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് പ്രാക്ടീസ് ആണ്. എന്റെ പ്ലാനൊക്കെ തെറ്റുവോ ദൈവമേ.. കോളേജ് വിടുമ്പേഴേക്കും കഴിഞ്ഞാൽ മതിയായിരുന്നു. അപ്പോഴേക്കും സോണിയ പോയിരുന്നു. പോവുന്നവഴി അവളെന്നെ ഗൂഡാർത്ഥത്തിൽ ഒന്നു നോക്കാൻ മറന്നില്ല. അതിന്റെ അർത്തമെന്താണെന്ന് എനിക്കെന്ത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും മനസ്സിലായതുമില്ല.
ഉച്ചകഴിഞ്ഞ് മുഴുവൻ സോണിയായ്ക്ക് പ്രാക്ടീസായിരുന്നു. എനിക്ക് ക്ലാസ്സിലിരുന്നാൽ കൃത്യമായി കോർട്ട് കാണാം. അവിടെക്കിടന്ന് സോണിയായും കുറച്ച് പെൺകുട്ടികളും കളിച്ച് തിമിർക്കുകയാണ്. അവൾ നല്ല ടൈറ്റ് ജെഴ്സിയാണിട്ടിരുന്നത്. അതിൽ അവളുടെ മുലകളുടേയും ചന്തികളുടേയും മുഴുപ്പ് വ്യക്തമായൈ മനസ്സിലാക്കാമായിരുന്നു. അവളുടെ തുടകളൊക്കെ ഒന്നു കാണേണ്ടതുതന്നെ. നല്ല വെളുത്ത് കൊഴുത്ത്.. ഹോ.. ഞാൻ നോക്കരുതെന്ന് പലപ്പോഴും വിചാരിച്ചെങ്കിലും നടന്നില്ല. ബോളുമായി ഓടുമ്പോൾ അവളുടെ മുലകൾ കിടന്ന് റബ്ബർപ്പന്തുപോലെ തുള്ളിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഇവൾക്കൊക്കെ നല്ല ടൈറ്റ് ബ്രായിട്ടുകൂടേ? വൈകുന്നേരമൊന്ന് ഉപദേശിക്കണം. ഞാൻ കണക്കുകൂട്ടി. അപ്പോഴാണ് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചത്, ക്ലാസ്സിലെ എല്ലാവന്മാരും ജനലിലൂടെ അതുതന്നെ കണ്ടോണ്ടിരിക്കുവാണ്. ഒരു രക്ഷയുമില്ല. കിടന്നും ചെരിഞ്ഞും അവന്മാർ നോക്കുവാണ്. ക്ലാസ്സെടുക്കുന്ന മിസ് പലതവണ പറഞ്ഞിട്ടും ആർക്കുമൊരു കൂസലുമില്ല. സഹികെട്ട ടീച്ചർ ജനൽ അടച്ചിട്ടു. കോളേജ് പിള്ളേരല്ലേ…? അടങ്ങുമോ? ഒരുത്തൻ ചാടിയെഴുന്നേറ്റു. മിസ്സിന്റെ നേരെ വിരൽ ചൂണ്ടിക്കൊണ്ട് അലറി,
“നിങ്ങൾ തുറക്കുന്നോ അതോ ഞങ്ങൾ തുറക്കുന്നോ?”
“ജനൽ തുറക്കുന്നവന്റെ അറ്റൻഡൻസ് ഞാൻ വെട്ടും. നോക്കിക്കോ…” ടീച്ചറും വിട്ടില്ല.
ഓഹോ.. അത്രയ്ക്കായോ. ഉടനെ ബാക്ക് ബെഞ്ചേഴ്സ് ബാഗും പുസ്തകങ്ങളുമെടുത്ത് ക്ലാസ്സീന്ന് ഇറങ്ങി. കൂടെ ബാക്കിയുള്ള എല്ലാ ആമ്പിള്ളേരുമിറങ്ങി. ഞാൻ ഇറങ്ങണോ..? ഞാനൊരു പഠിപ്പിസ്റ്റാണേ..? പക്ഷെ ഇപ്പൊ ഞാൻ ഇറങ്ങിയില്ലെങ്കിൽ അവന്മാരെല്ലാവരും കൂടെ എന്നെ വെട്ടും. ഞാനും ഇറങ്ങി.