ഇത്താത്താന്‍റെ തളർച്ചമാറ്റിയ മോനൂ

ഡോക്ടർ പോയി ഞാനും ഇത്താത്തയും നല്ല സംസാരത്തിൽ ആയിരുന്നു  പെട്ടെന്ന് ഉമ്മ കേറി വന്നു.     ഇത്താത്ത ; എന്താ ഉമ്മ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞെ

ഒന്നുല്ല മോളെ എല്ലാം പെട്ടെന്ന് ശെരിയാകുമെന്നു പറഞ്ഞു.

ഉമ്മാക്ക് പറയാനുള്ള ധൈര്യം ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടാകണം ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞില്ല.

അന്നും രാത്രി ഞങ്ങൾ പരിപാടികൾ തുടങ്ങി  ഉമ്മ ഞങ്ങൾ അറിയാതെ കാലികളൊക്കെ കണ്ടു. ഒരു മാസം  വേണ്ടിവന്നു സ്കൂളിലെ അഡ്മിഷന് അത്രേം ദിവസം ഞങ്ങൾ തുടർന്ന്. ഇത്താക്ക് നല്ല മാറ്റങ്ങൾ വന്നു പകൽ ഉഴിച്ചിൽ രാത്രി കളിയും എല്ലാം കൂടി എഴുന്നേറ്റിരിക്കാനും പിടിച്ചു നടക്കാനുമുള്ള രൂപത്തിൽ ആയി. ഉമ്മ എല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടും ഒന്നും അറിയാത്ത പോലെ നടന്നു

അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം രാത്രി നല്ല മഴയും തണുപ്പ് വല്ലത്തെകൂടി  അന്ന് രാത്രി ഞങ്ങളുടെ കളിയിൽ ശ്രെദ്ധിക്കാതെ പോയതുകൊണ്ടാവണം  ഇത്താത്ത പ്രേഗ്നെന്റ ആയി

ഡോക്ടർ കാര്യം ഉമ്മാനെ അറിയിച്ചു  ‘ അയ്യോ എന്റെ മക്കൾ എന്താ ഇങ്ങനെ ഡോക്ടറെ  ഇത്ര നല്ല മക്കളെ കിട്ടാനും വേണം ഒരു ഭാഗ്യം ‘

നിങ്ങൾ വിഷമിക്കാതെ എന്ത് ചെയ്യണം എന്ന് ആലോജിക്ക് .

കളയണോ അതോ പ്രസവിക്കണോ   വരോട് തന്നെ ചോദിച്ചു അറിയൂ  ഡോക്ടർ എന്താ ഈ പറയണേ

നാട്ട് കാര് അറിഞ്ഞാൽ നിങ്ങളെ ഇവിടെ ആർക്കും അറിയില്ല  പിന്നെ നിങ്ങൾ ആരെയും പേടിക്കണ്ട

ഈ പ്രസവത്തോട്കൂടി എഴുനേറ്റ് ഓടാനുള്ള പരുവത്തിലേക്ക് ആകും അവൾ.

ഫാത്തിമ അവരെ കാര്യം അറിയിക്ക് അല്ലേൽ അവർ ഇനിയും തുടരും അത് ഈ സമയത്തു ബുദ്ധിമുട്ടാണ്  അറിയാലോ മൂന്ന് പെറ്റതല്ലേ.

ഉം ശെരി .        ഉമ്മ എന്നെ വിളിച്ചു ഇത്താത്താന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി വാതിൽ അടച്ചു.

നിങ്ങൾ ചെയ്യുന്ന കാര്യം ഞാൻ അറിയില്ലെന്ന് കരുതരുത്    ഞങ്ങൾ പേടിച്ചു വിറച്ചു .