Posted by അയാൾക്ക്, “മനുവിന് ” ഇന്ന് എന്റെ മനസ്സിന്റെ ഏഴയലത്തു എത്തിനോക്കാൻ പോലും അർഹതയില്ല. ഒരിക്കലും യോജിക്കാൻ പാടില്ലാത്ത രണ്ടു വ്യക്തികളായിരുന്നു, ഞാനും, മനുവും.
ഒരു സത്യം കൂടി നിന്നോട് ഞാൻ പറയാം… നിയമപരമായി ഞങ്ങൾ വേർപിരിഞ്ഞു…… !
ഞാൻ വീണ്ടും ഞെട്ടി… അയ്യോ..ചേച്ചി.. !! എന്താ ഞാനീ കേൾക്കുന്നേ… ? സത്യമാണോ……. ?
“സത്യം”… !!!
ഡിവോസ് ആയിട്ട്, മൂന്നു മാസം കഴിഞ്ഞു..!!
ഈ വീട്ടിൽ, എല്ലാവരുടെയും മുന്നിൽ ഞാൻ ആടുന്നത് ഒരുതരം “ബാലെ” യാണ്. നിന്നോടും….. ഇന്നലെ വരെ ഞാൻ പറഞ്ഞത് വെറും ഒരു കഥ മാത്രമാണ്….
ഞാനിപ്പോൾ ബാംഗ്ളൂരിൽ തന്നെ ഒരു ഹോസ്റ്റലിലാണ് താമസം. തൽക്കാലത്തേക്ക് തെറ്റില്ലാത്ത ഒരു ജോലിയുണ്ട്. അതിനു തക്കതായ സാലറിയും ഉണ്ട്, എനിക്കിപ്പോൾ….! ഇന്നോ, നാളെയോ എന്ന കണക്കിൽ കിടക്കുന്ന അച്ഛന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥ ഓർത്താണ് ഞാൻ ഇതുവരെ ഈ വീട്ടിൽ ഒന്നും അറിയിക്കാത്തത്. ലീവ് കഴിഞ്ഞു പോകുന്നതിനു മുൻപ് എനിക്കിത് നിന്നോട് പറയണമായിരുന്നു..
ഇനി ഞാൻ അടുത്ത തവണ ഇങ്ങോട്ട് വരുമ്പോൾ, നീ ഇവിടെ കാണില്ലന്ന് എനിക്കറിയാം …. ഒരു പക്ഷെ ഈ ജീവിതത്തിൽ ഇനിയൊരിക്കലും നാം തമ്മിൽ കണ്ടുമുട്ടാൻ സാഹചര്യം ഉണ്ടായില്ലങ്കിലോ…. എന്റെ മനസ്സ് അങ്ങിനെ പറയുന്നു….. അതാണ്‌ ഇപ്പോൾ തന്നെ പറഞ്ഞത്. ഇനി ഞാൻ മരിച്ചു പോയാലും എനിക്ക് സങ്കടമില്ല ആതൂട്ടാ….. ഞാൻ എന്റെ ഹൃദയം തുറന്ന് എല്ലാം നിന്നോട് ചോദിച്ചു, എല്ലാം പറഞ്ഞു, എന്ന സമാധാനം, ഇപ്പോൾ എനിക്കുണ്ട്… എന്റെ മനസ്സും ക്ലിയർ ആയി…….
നാം തമ്മിലുള്ള വയസ്സിൽ കുറവ്, അത് വെറും 14 മാസത്തെ വ്യത്യാസം മാത്രം… ശരാശരി ഒരു വയസ്സ്…. അത് ഞാൻ അന്നും വകവച്ചിട്ടില്ല, നീ എന്നെ ചേച്ചി എന്ന് വിളിക്കുന്നത് പോലും കേൾക്കാൻ എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടമുണ്ടായിട്ടല്ല, പക്ഷെ അത് ശീലിപ്പിച്ചത് കൊണ്ട് മാത്രമാണ്,