Posted by ബാബ പോകാനായി എഴുന്നേറ്റു.
“ബാബ ഈ ഫോണ്‍ ശില്പയെ കൊണ്ട് ഒന്ന് നോക്കിക്കുമോ? “
……………………………………..
വൈകിട്ടായിട്ടും ശില്‍പ വന്നില്ല. ബാബയും. ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ ആരോ മരുന്ന് കൊണ്ട് തന്നു.
രാത്രി ഭക്ഷണവും കൊണ്ട് അവള്‍ വന്നു. വല്ലാണ്ട് കലങ്ങിയിരിക്കുന്നു അവളുടെ കണ്ണുകള്‍.
ഒന്നും മിണ്ടാതെ ചപ്പാത്തി മുറിച്ചു കറിയില്‍ മുക്കി എന്‍റെ വായിലേക്ക് വച്ചു തന്നു അവള്‍.
“എന്താ ശില്പാ…? എന്താ നീയിങ്ങനെ? “
“ഏയ്. ഒന്നും ഇല്ല. “
“അല്ല എന്തോ ഉണ്ട്. നീ പറ. ഞാന്‍ ഇന്ന് അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തതിനാണോ അതോ? “
“ഹു. ഹും… “
“പിന്നെ? “
“അച്ഛന് തീരെ സുഖം ഇല്ല. വല്ലാതെ വയലന്റ് ആയതു പോലെ. എന്തൊക്കെയോ പിച്ചും പേയും പറയുന്ന പോലെ. ഒന്നും മനസ്സിലാകുന്നില്ല. ഇന്നെന്നെ തല്ലി. “
“സാരമില്ല. ശില്പാ….അച്ഛന് ഭേദമാകും. നീ വിഷമിക്കണ്ട. “
“എങ്കിലും അനികുട്ടാ. എത്ര നാളായി അച്ഛന് ഇങ്ങനെ. അനികുട്ടന് പെട്ടെന്ന് ഭേദം ആയല്ലോ. പക്ഷെ അച്ഛന്… “
“കരയല്ലെടീ…..എല്ലാം ശരിയാകും. ഇവിടുന്നു ഒന്ന് എണീറ്റു നടക്കാന്‍ പറ്റിയിരുന്നേല്‍ ഞാന്‍ വന്നു കണ്ടേനെ നിന്‍റെ അച്ഛനെ. “
“ഹ്മം….. “
“ആ പിന്നെ അനിയുടെ ഫോണ്‍ ഞാന്‍ നോക്കി. അതില്‍ പ്രത്യേകിച്ചു ഒന്നും ഇല്ല. “
“ശേ….. “
“എന്താ? “
“അല്ല അതില്‍ എന്നെ പറ്റിയുള്ള എന്തെങ്കിലും കാണുമെന്നു ഞാന്‍ കരുതി.. ആ പോട്ടെ. എന്നിട്ട് ഫോണ്‍ എവിടെ? “
“അത് ബാബയുടെ കയ്യില്‍ ഉണ്ട്. “
“അനീ പെട്ടെന്ന് കഴിക്കു. എനിക്ക് പോണം. അച്ഛന്‍റെ അടുത്ത് പോണം. ഇന്ന് ഞാന്‍ അവിടെയാ കിടക്കുന്നെ. “