നാലുമണിപ്പൂക്കൾ 3 [ഷജ്നാദേവി]

Posted by

അവനവളെ മഞ്ഞിൽ കുളിച്ച പുല്ലിൽ മലർത്തിക്കിടത്തി. അത്ഭുതം തന്നെ സംവൃതയിപ്പോൾ കുതറുന്നില്ല! അവൾ പൊയകയിലെന്ന പോലെ ഒഴുകിക്കിടന്നു.

മഞ്ഞിനെത്തഴുകി വഴിഞ്ഞൊഴുകിയ നീലനിലാവ് താമരപ്പെണ്ണിന്റെ നെഞ്ചുനനച്ച് മൊഞ്ചുയർത്തി.., ചക്കരച്ചുണ്ടിൽ മുത്തിമടുക്കാതെ
കുത്തിയൊലിച്ചത് ചുഴിയിലലിഞ്ഞു.

ആഴം കൂടിയ ചുഴിയിലവൻ ആർത്തിയോടെ നാവിട്ടുഴിഞ്ഞു. അവൾ ഭൂമിയിലേയ്ക്ക് താഴ്ന്നമർന്നു. വീർത്ത ബലൂണിൽ നൂലിട്ടുള്ളിലേയ്ക്ക് വലിച്ചത് പോലെ അതിമനോഹരമായവിടം വിടാൻ തോന്നിയില്ലവന്. അവനതിൽ നാവ് കൂർപ്പിച്ചൊന്ന് കുത്തി. അവളവന്റെ തലയിൽ പിടിച്ച് നിയന്ത്രിക്കാൻ നോക്കി. ഇക്കിളിയും അതിലേറെ‌ സുഖവും സഹിക്കാനാവുന്നില്ല പെണ്ണിന്. അവൻ വീണ്ടും വീണ്ടുമവിടെ മൂർച്ചയുള്ള നാവ് കുത്തിക്കയറ്റി. ഓരോ കുത്തും സഹിക്കാനാവാതെയവൾ പുളഞ്ഞു. പിന്നെപ്പിന്നെ അവന്റെ നാവതിൽ കമ്പികുട്ടന്‍.നെറ്റ് കുത്തിയിറക്കിയപ്പോൾ അവളവനെപ്പിടിച്ചുള്ളിലേയ്ക്കമർത്തി. ആഴത്തിലൂളിയിടാൻ അവൾ തന്റെ കാലുകളെടുത്തവന്റെ പുറത്ത് കയറ്റി തന്നിലേയ്ക്ക് വലിച്ചു. സംവൃത മണിവീണക്കമ്പി മീട്ടി‌‌. അവളുടെ സീൽക്കാരശബ്ദം കേൾക്കാനെന്ത് സുഖം!
അംജദ് അവളുടെ കാലുകൾ പിടിച്ചകത്തി പൊത്തിവെച്ച മണിച്ചെപ്പിലേയ്ക്ക് മുഖമടുപ്പിച്ചു.

മത്ത് പിടിപ്പിക്കുന്ന മാദക ഗന്ധം!

തള്ളിനിന്നതിർവരമ്പുകൾക്കിടയിൽ കുഞ്ഞുചാലിൽ ചാലിട്ടൊഴുകിയ ചുടുനീർത്തുള്ളികൾക്കെന്ത് തിളക്കം!!! എന്തൊരു മിനുക്കമാണവിടെ. നിലാവിലത് പൂത്തുനിൽക്കുന്നു. കൊതിപ്പിച്ചു കൊതിപ്പിച്ച് പതിയെപ്പതിയെ തുടയിൽ ചുണ്ടുചുവപ്പിച്ച് സുന്ദരിപ്പൂറിനടുത്തേയ്ക്ക് വരുന്ന കാമദേവന്റെ തലയിൽ പിടിച്ച് ചെറുതായെങ്കിലും തള്ളാതിരുന്നില്ല സംവൃത. വെറുതേ തള്ളിയ കൈകൾ ഇടയ്ക്ക് അറിയാതെയവന്റെ മുടിയിൽ തഴുകിയത് അവൾക്ക് അവളോടു തന്നെ ദേഷ്യം തോന്നിച്ചു.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *