Posted by അന്ന് ക്ലാസിലെത്തിയ സംവൃതയ്ക്ക് അവനെ കാണുമ്പോഴുള്ള നാണമില്ല! പഴയ വെപ്രാളമില്ല! ആര് കണ്ടാലും പ്രശ്നമില്ല! അവനെത്തന്നെ നോക്കി കൊതിതീർന്ന് മടങ്ങി. അംജദിന് പക്ഷേ സംഗീത മനസ്സിൽ കയറി ഒന്നിലുമൊരു ശ്രദ്ധയുമില്ലാതായി. സംവൃതയോട് ഇഷ്ടമുണ്ടെങ്കിലും അതും ഇതും തമ്മിലെന്താണ് വ്യത്യാസമെന്നവൻ പതിയെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. കല്ല്യാണത്തിന് ശേഷം മാത്രം ശരീരങ്ങളൊന്നാവേണ്ട പരിശുദ്ധ സ്നേഹമാണ് സംഗീതയോട്!
അന്ന് സംഗീത പതിവ് പോലെ അംജദിനൊപ്പം മടങ്ങുമ്പോൾ പറയണമെന്ന് നൂറുവട്ടം മനസ്സ് മന്ത്രിച്ചിട്ടും എന്തോ അവന്റെ മനസ്സ് വായിക്കാനാവാതെയവൾ ഉലഞ്ഞു. അവളൊന്നും മിണ്ടിയില്ല.
“സംഗീതേച്ച്യേ ഷാനിബ പറഞ്ഞത് ചേച്ചി വിശ്വൈക്ക്ണ്ടാ?”
“ഇല്ല്യ ഓൾക്ക് സ്നേഹല്ലാണ്ടാ വിശ്വോസല്ലാത്തെ” അതുതന്നെ.,അംജദിന് പിടിച്ച് കയറാനൊരു തുരുമ്പ് കിട്ടി!
“അപ്പോ ചേച്ചിക്ക്ണ്ടാ?” അവൻ രണ്ട് ദിവസം കൊണ്ടുതന്നെ പലതും പഠിച്ചിരുന്നു. സംഗീതയ്ക്കറിയാത്ത പലതും..
“നിക്ക്ണ്ടായ്ട്ടെന്താ കാര്യം അനക്ക്ല്ലല്ലോ?”
“ഇണ്ട്! ചേച്ചി പറഞ്ഞിലേ? എല്ലോം വെലിച്ചെറിയാന്ന്? ഞാന്പ്പോ എന്തിനും റെഡ്യാ..എന്തിനും”
അത് കേട്ട് സംഗീതയ്ക്കുള്ളിൽ കുളിര് കോരി. കാത്തിരുന്ന നിമിഷങ്ങൾ വന്നിരിക്കുന്നു. എന്തെങ്കിലും പറയണമെന്നുണ്ട് ശബ്ദം പുറത്ത് വരുന്നില്ല! അവനോട് ചായ്ഞ്ഞിരിക്കണമെന്നുണ്ട്..,കഴിയുന്നില്ല.
അവൾ ഒന്ന് മൂളി തലകുനിച്ച് അവനെ നോക്കാതെ പതിഞ്ഞ് നടന്നു.
“ഒന്ന്ണ്ട് വന്നേ” അവളവനെ ഇടവഴിയിലേയ്ക്ക് ക്ഷണിച്ചു. അവൻ വന്നതും സംഗീതയുടെ കണ്ണുനിറഞ്ഞു, അവനെ കാണാനാവുന്നില്ല. തൊണ്ടയിടറുന്നു, ഒന്നുരിയാടാനാവുന്നില്ല!
“എന്തേ ചേച്ച്യേ?” അംജദ് കൂസലില്ലാതെ ചോദിച്ചു.
“അനക്കെന്തേലും പറയാണ്ടാ?”
“ചേച്ചി പറയ്”
“ഇനി ചേച്ചീന്ന് വിളിക്കണ്ട..ഇക്ക്ഷ്ടാ!”