“അതവിടെ നിൽക്കട്ടെ നീ ഏത് ക്ലാസ്സിലാ പഠിക്കുന്നത്?..എഴാം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുന്നവനു ആ പ്രായത്തിനനുസരിച്ച സ്വഭാവമാവണം..ഇതൊന്നും ഞാൻ ഇവിടെ അനുവധിച്ച് തരില്ല..”
അന്നേരമാണു കാദറിന്റെ പോക്കറ്റിൽനിന്ന് എന്തോ ഒന്ന് പുറത്തേക്കുന്തി നിൽക്കുന്നത് മാലതി റ്റീച്ചർ ശ്രദ്ധിച്ചത്..
“എന്താടാ നിന്റെ പോക്കറ്റിൽ.. എടുക്കടാ അത്..”
കാദർ പോക്കറ്റിൽ കൈയിട്ടു..
അന്നേരമാണു അവന് സ്വയം പറ്റിയ അമളി മനസ്സിലായത്..കാരണം അവൻ ഇന്നലെ ഇട്ട പാന്റ് തന്നെയായിരുന്നു ഇന്നും വലിച്ച് കയട്ടിയത്..
അതിന്റെ പോക്കറ്റിൽ തലേ ദിവസം ബാക്കിവന്ന കഞ്ചാവ് പൊതി കിടന്നിരുന്നു..
തന്റെ ജീവിതം അവസാനിക്കുകയാണെന്ന് അവൻ ഉറപ്പിച്ചു..അവൻ ആ പൊതി അവർക്കു മുൻപിലെ ഡസ്ക്കിലേക്ക് വച്ചു..
“എന്താടാ ഇത്??..”
“വല്യുമ്മയ്ക്ക് കഷായത്തിലിടാൻ വൈദ്യരുടെ കടേന്ന് മരുന്ന് വാങ്ങിയതാ”
അപ്പോൾ കിട്ടിയ കള്ളം അവൻ വച്ച് കാച്ചി..
“എന്തിനാടാ കള്ളം പറയുന്നത്..??..നിന്റെ അടുത്ത് കഞ്ചാവുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ട് തന്നെയാ ഞാൻ നിന്നെ വിളിപ്പിച്ചത്..”
അവന്റെ നെഞ്ഞിൽ ഒരു വെള്ളിടി വെട്ടി.. അപ്പോൾ തന്നെ ചതിച്ചത് അശ്വതിക്കുട്ടിയല്ല… ആ പുലയാടി മോൾ സുജാതയാണല്ലെ..അവളെ കിട്ടിയാൽ അവളുടെ മൂലവും പൂരാടവും ഒന്നാക്കാനുള്ള ദേഷ്യം അന്നേരം അവനുണ്ടായി..അതവൻ കടിച്ചമർത്തി..
തത്കാലം ഇതെങ്ങനെയെങ്കിലും പരിഹരിക്കണം..അതു മാത്രമേ അവന്റെ മനസ്സിൽ അന്നേരം ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ..
“ഇതു എത്ര കുറ്റകരമാണെന്ന് നിനക്കറിയുവോ…”
മാലതി ടീച്ചർ അവനെ തന്റെ ചിന്തകളിൽ നിന്നുമുണർത്തി…
അവൻ ടീചറുടെ മുൻപിൽ കൈകൾ കൂപ്പിയിരുന്നു..
” ടീച്ചർ ദയവായി ഇത് എന്റെ ഉപ്പയോട് പറയരുത്…ഉപ്പയറിഞ്ഞാ എന്നെ കൊല്ലും…”
മാലതിടീച്ചർ അന്നേരം ചോദിച്ചു…
“ടീചർ എന്നെ ശിക്ഷിച്ചോളൂ..ഞാൻ നന്നായിക്കോളാം..”
മാലതിടീചർ അപ്പോഴും ചൂടിലായിരുന്നു.. നിലത്ത് കൈകൾ കൂപ്പിയിരുന്നവന്റെ പാന്റിന്റെ പോക്കറ്റിൽ മേറ്റ്ന്തോകൂടി ഉണ്ടെന്ന് മാലതിടീച്ചർക്ക് തോന്നി..
അവർ അവനോട് അതുകൂടി പുറത്തെടുക്കാൻ പറഞ്ഞു..
കാദറിനും അതെന്താണെന്ന് നല്ല ബോധ്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല..കഞ്ചാവ് പൊതിയുടെ കാര്യം മാത്രമേ അവന് ഓർമ്മയുണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.”