ഭാഗ്യദേവത 2

അളിയനോട് ഞാൻ ഒന്ന് സംസാരിച്ചു നോക്കാം. എന്താ പോരെ… ?
“എന്തിന്.. ? വേണ്ട”….. എന്നിട്ട് പുള്ളീടെ വായിലിരിക്കുന്നത് കേൾക്കാനോ.? വെറുതെ…!!! എന്റെ കാര്യം ഓർത്ത് ഇവിടെ ആരും ടെന്ഷനടിക്കണ്ട… അത് ഞാൻ തന്നെ സോൾവ് ചെയ്തോളാം… !
പിന്നെ കുറച്ചു നേരത്തേക്ക് നമ്മൾ രണ്ടുപേരും നിശബ്ദരായി.
വീടിന്റെ ഉമ്മറത്ത്‌ ലൈറ്റുണ്ട്, അമ്മ ഉറങ്ങീട്ടു മണിക്കുറുകൾ കഴിഞ്ഞുന്ന്‌ തോന്നുന്നു …
അവൾ കൈയിലെ ബാഗ്‌ തുറന്ന് ഗേറ്റ്ന്റെ താക്കോൽ എടുത്തു… പിന്നെ വരാന്തയും തുറന്ന് അകത്തു കയറി ലൈട്ടിട്ടു…. ആ വെട്ടത്തിൽ അവളുടെ കണ്ണുകൾ ചുവന്നു ഈറനണിഞ്ഞത് ഞാൻ കണ്ടു…
ഹേയ്…. ഹേയ്.. എന്തായിത്… ???
ഒന്നുല്ല.. നീ പോയി കിടന്നോ..!
അതും പറഞ്ഞു അവൾ തിരിഞ്ഞ് നടക്കാനൊരുങ്ങി. പെട്ടെന്ന് അവളുടെ കൈയിൽ ഞാൻ പിടിച്ചു നിറുത്തി. അവൾ മുഖം കുനിച്ചു നിന്നു…
ചേച്ചി… എന്റെ ചേച്ചി… എന്താ പറ്റിയത് എന്തെ .. !! കരയുകയാ…? അവളുടെ ഗദ്ഗദം പെട്ടെന്ന് അണപൊട്ടി ഒഴുകി. കർചീഫ് കൊണ്ട് മുഖം പൊത്തിക്കൊണ്ട് അവൾ നിശബ്ദം ഏങ്ങലടിച്ചു. ഞാനവളെ എന്റെ നെഞ്ചിൽ അണച്ചു പിടിച്ച് ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ തുനിഞ്ഞു,. പക്ഷെ അടുത്തനിമിഷം, ഒരു വലിയ തേങ്ങലോടെ എന്റെ മാറിലേക്ക് അവൾ മുഖം പൂഴ്‌ത്തി. പിന്നെ പൊട്ടി പൊട്ടി കരഞ്ഞു. നാളുകളായി മനസ്സിൽ അടുക്കി വച്ചിരുന്ന ദുഃഖതിന്റെ അണക്കെട്ട് തകർന്നത് പോലെ, ചുണ്ടുകൾ കടിച്ചു പിടിച്ചവൾ വിതുമ്പി.
എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് അറിയാതെ ഞാൻ ഒരു നിമിഷം പകച്ചു നിന്നു പോയി. അവളെ സ്നേഹപൂർവ്വം ചേർത്തു പിടിച്ച്, പുറത്ത് തട്ടി, നെറുകയിൽ തലോടിയും ചുംബിച്ചും കൊണ്ട് ഞാൻ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.
എയ്… എന്താ ചേച്ചി ഇത്.. ഇങ്ങനെ സില്ലി ആയാലോ ? ഈ സമയത്ത് നമ്മളിത്തിരി ധൈര്യമായിരിക്കേണ്ടേ…. ? നോക്കൂ ചേച്ചി ഈ യൊരവസ്ഥയിൽ നമ്മുക്ക് എന്ത് ചെയ്യാൻ സാധിക്കും…. ഞാൻ തുടരെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു.
പെട്ടെന്ന് പരിസര ബോധം വന്നപ്പോൾ അവൾ എന്നെ വിട്ടകന്നു മാറിനിന്നു, മുഖം തുടച്ചശേഷം ഒന്നും മിണ്ടാതെ തിരിഞ്ഞ് നടന്നു.