അച്ഛനെയാണെനിക്കിഷ്ടം [ഷജ്നാദേവി]

അമ്മയെ പ്രകോപിപ്പിക്കാനാണെങ്കിലും അച്ഛന്റെ മുകളിൽ ചായ്ഞ്ഞപ്പോഴുള്ള എന്തോ ഒരു സുഖം ഗൗതമിയ്ക്ക് വിലയിരുത്താതെ ഉറങ്ങാൻ കഴിയുമായിരുന്നില്ല!

മുൻപ് അച്ഛന്റെ ദേഹത്തൊക്കെ കയറിമറിഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കിലും ഇതെന്താ ഇപ്പൊ ഇങ്ങെനൊര് സുഖം?
ന്റ് ഗൗതമ്യേ നീയെന്തെങ്കിലുമൊന്നുറപ്പിക്ക്?
പ്രണയമെങ്കിലും ആവാല്ലോ…അച്ഛൻ പോലുമറിയാതെ ഗൗതമിയോടൊപ്പം അവസാനിക്കുന്ന യഥാർത്ഥ പ്രണയം!

ആ ചോദ്യം ഒരു തീരുമാനമായി അവളറിയാതെ മനസ്സിൽ ആഴത്തിൽ പതിയുകയായിരുന്നു.
‘എനിക്ക് വയ്യാ..വയ്യെനിക്ക്..അച്ഛനെത്തന്നെയാണെനിക്കിഷ്ടം! ഇനിയച്ഛനെ പിരിയല്ലേയെന്നവൾ നിശ്ശബ്ദമായി‌ സ്വയം കേണപേക്ഷിക്കുകയായിരുന്നു. അങ്ങനെയെങ്കിൽ ഇനിയച്ഛൻ അമ്മയോടൊത്ത് കിടക്കരുത്,മിണ്ടരുത്, തന്റേതാവണം തന്റേത് മാത്രം! അതിരുകടന്ന ചിന്തയാണെങ്കിലും പ്രണയിക്കാമെന്ന് മനസ്സ് സമ്മതിച്ചപ്പോൾ പ്രണയിനിയ്ക്കൊരു അതിമോഹം,! വെറുതേ ചിന്തിക്കാനുള്ള സുഖത്തിനായ് ചിന്തിക്കുന്നുവെന്നുമാത്രം.
അവൾ എല്ലാത്തിനും ഓരോ പൊട്ട ന്യായീകരണങ്ങൾ കണ്ടെത്തുന്ന പ്രണയം പൂത്തുലഞ്ഞ സാധാപെൺകൊടിയായി മാറിയിരുന്നു. തന്നിലെ മാറ്റങ്ങൾ അവൾ അറിയുന്നേയില്ലായിരുന്നു, അഥവാ അറിയാൻ മിനക്കെടുന്നില്ലായിരുന്നു.

സഹദേവൻ അമ്മയോടൊത്ത് ഉറങ്ങാൻ കതകടച്ചത് ഏതൊരു പ്രണയിനിക്കുമെന്ന പോലെ നിഷിതയ്ക്കും താങ്ങാനായില്ല. അവൾ വാതിൽ തള്ളിയടച്ച് ക’മ്പി കു’ട്ട’ന്‍,നെ’റ്റ്തറയിലിരുന്ന് കട്ടിലിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി‌ വിതുമ്പി. എത്രനേരം അങ്ങിനെ ഇരുന്നെന്നറിയില്ല. അവളെണീറ്റ് കയറിക്കിടന്ന് തലയിണയിൽ മുഖമമർത്തി കരഞ്ഞുറങ്ങി. സഹദേവൻ എന്നെങ്കിലും ആ തലയിണയിൽ ഒന്ന് മുഖമമർത്തിയാൽ വേദനയുടെ കൈപ്പുരസം അയാൾക്കു തിരിച്ചറിയാമായിരിക്കും…

നേരത്തെയുണരുന്ന പൂവാണ് നിഷിത!
എഴുത്തിന് പുറമേ അവൾ വരച്ച വീട്ടിലെ എല്ലാവരുടെയും ചിത്രങ്ങൾ വലിയ വീടിന്റെ ഹാളിന് പ്രത്യേക പ്രൗഡി നൽകിയിരുന്നു. അവൾ അതെല്ലാം വീക്ഷിക്കുകയായിരുന്നെങ്കിലും, ആറുമണിയായിട്ടും അച്ഛൻ മുറിവിട്ടിറങ്ങാത്തതിൽ എന്തോ അസഹിഷ്ണുത അവളെയും അലട്ടിയിരുന്നു.

കതക് തുറന്ന് അമ്മ പുറത്ത് വന്നെങ്കിലും അച്ഛൻ യാത്രയുടെ ക്ഷീണത്തിൽ നല്ല ഉറക്കത്തിലായിരുന്നു.