നിഷിത എല്ലാം ആസ്വദിക്കാൻ തുടങ്ങിയതിനിടിയിൽ ഒരുനാൾ സതീഷ് നിഷിതയെ കയറിപ്പിടിച്ചു. അവൾ വെറുത്തു പോയ അനിയൻ മാറിനുള്ളിൽ കൈ കടത്തിയപ്പോഴേയ്ക്കും സൗമിനി രക്ഷയ്ക്കെത്തുകയായിരുന്നു. സൗമിനി അതിൽ പിന്നെ നിഷിതയുടെ കാര്യത്തിൽ അതീവ ശ്രദ്ധാലുവായിരുന്നു. ‘പെണ്ണ് എതിർത്തില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ പൊന്നുമോനെ നഷ്ടപ്പെടുമായിരുന്നു’ എന്ന ചിന്തയിൽ അവൾ പരിഭ്രമപ്പെട്ടു. എങ്ങിനെയെങ്കിലും സുന്ദരിപ്പെണ്ണിനെ ഒഴിവാക്കുക. എത്ര നാളെന്ന് വച്ചാ ഇങ്ങനെ കാവൽ നിൽക്കുക. അന്ന് ഒച്ച വെച്ചിരുന്നുവെങ്കിലും അമ്മ അൽപ്പം കൂടി വൈകിയിരുന്നെങ്കിൽ താൻ വഴങ്ങിയേനെ എന്നു പോലും തോന്നി നിഷിതയ്ക്ക്. അമ്മയുടെയും മകന്റെയും വേഴ്ചകൾ തുടർച്ചയായി കണ്ട് അമിത ലൈംഗികാസക്തി വന്നിരുന്നു നിഷിതയ്ക്ക്. ആസക്തി മാത്രമല്ല, അന്ന് കണ്ട പ്രിയപ്പെട്ടവന്റെ മുഴുപ്പ് എന്നായാലും ഉൾക്കൊള്ളണമെന്ന ഭയം കൊണ്ട് അൽപ്പം അയവ് വരുത്താൻ സ്വയം തീരുമാനിച്ചു. രണ്ട് വിരൽ കയറുന്നതിന് വല്ലാത്ത സുഖം.! ‘അപ്പോൾ ന്റെ മുത്തിന്റെത് കേറിയാൽ എന്താവും’
അവൾ ഓർത്തിട്ട് നാണിച്ചിരുന്നു.
“ദൃക്സാക്ഷികൾ കൂറുമാറിയതിന് ശേഷം ആകെയുള്ള തെളിവായി കോടതി പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നത് DNA ആയിരുന്നു.
ഉമിനീരിൽ മാത്രമാണത് കണ്ടെത്താനായത്. സ്വന്തം മകളായത് കൊണ്ട് ഉമിനീരിന്റെ DNA കോടതിക്ക് തെളിവായി എടുക്കാനാവില്ല. മറ്റു തെളിവുകളൊന്നും ഇല്ലാത്ത കേസിൽ ശ്രീമാൻ സഹദേവനെ വെറുതെ വിടുവാൻ കോടതി ഉത്തരവിടുന്നു. വെറും തെറ്റിദ്ധാരണയുടെ പേരിൽ കോടതിയെയും ഒരു പിതാവിനെയും ദീർഘകാലം അസ്വസ്ഥരാക്കിയ കേസിലെ ഹർജിക്കാരി സൗമിനിയെ കോടതി പിരിയുന്നത് വരെ തടവിന് ശിക്ഷിക്കുന്നു.”
അത് കേട്ട് ആനന്ദം കൊണ്ട് കണ്ണുനിറഞ്ഞ നിഷിത അടുത്തേയ്ക്ക് വന്ന സഹദേവനെ കണ്ണുനിറയെ കണ്ടു യാന്ത്രികമായവർ കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കോടതി വരാന്തയിൽ നിന്നു.
പ്രണയിനിയുടെ കണ്ണുനീർ സഹദേവന്റെ കവിളിലൂടൊഴുകി.
കോടതിയാണെന്ന ബോധ്യം വന്നപ്പോൾ രണ്ടുപേരും വേർപെട്ട് പെട്ടെന്ന് സ്ഥലം വിട്ടു. അതോടെ കൂടി നിന്നവർക്കെല്ലാം ഏകദേശം കാര്യങ്ങൾ പിടികിട്ടിയിരുന്നു. അവരെല്ലാവരും നിസ്സഹായയായി നിൽക്കുന്ന സൗമിനിയെ ബഹുമാനത്തോടെ വീക്ഷിച്ചു.