അച്ഛനെയാണെനിക്കിഷ്ടം [ഷജ്നാദേവി]

ഒരു‌ പ്രതിമകണക്കെ നിന്ന അയാൾക്ക് നെഞ്ചുപൊട്ടുമോ എന്ന് തോന്നിപ്പോയി.

സത്യമാണോ നീ കണ്ടോ എന്നൊന്നും ചോദിക്കേണ്ടതായി തോന്നിയില്ല അയാൾക്ക്. പതിവില്ലാതെ സതീഷിനോടുള്ള അതിസ്വാതന്ത്ര്യവും കൊഞ്ചലും കണ്ടപ്പോൾ തന്നെ അയാൾക്ക് സംശയമുണ്ടായിരുന്നു. അയാൾ പുറം തിരിഞ്ഞു കിടക്കുന്ന നിഷിതയെ ചുമലിൽ പിടിച്ച് തനിക്കഭിമുഖമായി കിടത്തി.

കണ്ണുനീരിൽ നനഞ്ഞ കവിളിൽ മുടിയിഴകൾ‌ പറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്നു.

അവൾ സങ്കടം സഹിക്കാനാവാതെ സഹദേവന്റെ മടിയിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തിക്കിടന്നു. അയാളവളെ മുടിയിഴകളിൽ തലോടിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

“വേറ്പ്പാണവരോട്.
അച്ഛനവരോട് ഇനി മിണ്ടരുത്.
ഇനിയച്ഛൻ അമ്മേടെ‌ കൂടെ കിടക്ക്ണതെന്നെ നിക്ക് ദേഷ്യാ.”
അവൾ ഒരു‌ കൊച്ചുകുഞ്ഞിനെപ്പോലെ ആ മടിയിൽ കിടന്ന് സഹദേവനെ അരയിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച് സങ്കടവും അസൂയയും നിറഞ്ഞ് കൊഞ്ചി.

“പിന്നാര്ടെ അട്ത്താ കിടക്കുവാ? ഇവിടെ നിന്റട്ത്താ?”
അയാളവളെ പരിഹസിക്കുകയല്ല മറിച്ച്‌ ഉള്ളറിയാനാണെന്ന് നിഷിതയ്ക്ക് മനസ്സിലായി.

“അതെന്താ ഒരു മോൾടെ അട്ത്ത് ഒരച്ഛന് കിടക്കാല്ലോ…അതാപ്പോ‌ നന്നായേ” അവളും വിടാനുള്ള ഭാവമില്ലായിരുന്നു…അവൾ മടിയിൽ മുഖം പൂഴ്ത്തി കമിഴ്ന്നു കിടന്നു.

“അതൊക്കെ വല്ല്യ കുട്ട്യാവ്ന്നത് വരെ‌…” അയാൾക്ക്‌ വാക്കുകൾ വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. താഴെ ലുങ്കിക്കുള്ളിലെ സഞ്ചിക്കുള്ളിൽ വളരാൻ തുടങ്ങിയതറിഞ്ഞ സഹദേവൻ അവളെ പിടിച്ച് മാറ്റാൻ നോക്കിയെങ്കിലും അവൾ അരയിൽ ചുറ്റി അള്ളിപ്പിടിച്ച് കിടന്നത് അയാളെ ധർമ്മസങ്കടത്തിലാക്കി. ചുണ്ടിൽ തട്ടി നിൽക്കുന്ന മുഴുപ്പ് അവൾ താഴേയ്ക്കമർത്തി.
അവൾ മനഃപ്പൂർവമാണോ അല്ലയോ എന്നറിയാൻ അയാൾ അവളെ തലയിൽ പിടിച്ച് ചെറുതായൊന്ന് താഴേയ്ക്കമർത്തി.

അവൾ വായ് തുറന്ന് ചുണ്ടുകൾക്കിടയിൽ അതിനെ വെച്ച് ചെറുതായമർത്തി. സഹദേവൻ അവളെ തലയിൽ തഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അയാളത് ആസ്വദിക്കുന്നെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ നിഷിത അരയിൽ ചുറ്റിയ കൈകൾ പതിയെ പിറകിൽ തഴുകി. ചുണ്ടുകളിലതിനെ കൊത്തിയെടുത്തു.
അയാൾക്കുള്ളിൽ അഗ്നിപടർന്നു… തന്റെ മുഴുപ്പ് പകുതിയോളം ചുണ്ടിനടിയിൽ പിടിച്ച നിഷിത തനിക്ക് വഴങ്ങുന്നതറിഞ്ഞ് അയാളുടെ അടിമുടി വെട്ടിവിറച്ചു.