ഷജ്നാമെഹ്റിൻ 5

Posted by

എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞ് ഒന്ന് രക്ഷപ്പെടണം’
“താത്താ ഞാൻ വേണം ന്ന് വച്ചിട്ടല്ല, ശങ്കരേട്ടൻ പൂരത്തിന് കൊണ്ടോവാന്ന് പറഞ്ഞ് പോകുന്ന വഴിക്ക് അയാളെന്നെക്കൊണ്ട് അരയിലുണ്ടായിരുന്ന ചാരായം കുടിപ്പിച്ചിട്ട് ചെയ്തതാ”

“പിന്നേ കള്ള് കുടിക്ക്ണോരൊക്കെ ഇതിനൊക്കെ നിന്ന് കൊടുക്കല്ലേ”

ആ ചോദ്യം ജെയ്സണെ വീണ്ടും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കുന്നതിന് മുൻപ് സുഹറയുടെ കൊലുസ്സിട്ട കാൽ അവന്റെ കാലിൽ മുട്ടി നിന്നു.

അവനവളെയൊന്ന് പാളി നോക്കി. അവളൊന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഭാവത്തിൽ ഒന്ന് ചിരിച്ച് പെരിവിരലിനാൽ ജീൻസിനെ ചെറുതായൊന്ന് തെറുത്ത് കയറ്റി.

അതുവരെയുണ്ടായിരുന്ന ജാള്യത പെട്ടെന്ന് മാറി അവനിൽ നൂറുനക്ഷത്രങ്ങൾ മിന്നിത്തെളിഞ്ഞു. എങ്കിലും അവൻ ക്ഷമയോടെയിരുന്ന് മാന്യത പുലർത്തി.

“നീ പ്രീഡിഗ്രി പൂർത്തിയാക്ക്ണില്ലേ”

“ഇല്ല ഉപ്പ വിട്ട് പോയതിൽ പിന്നെ മമ്മി ജോലിക്ക് പോയിരുന്നു, ദേ ഇപ്പൊ മമ്മിക്കും വെയ്യ ഇനി പഠിത്തം നടക്കില്ല”

തന്റെ പാദസ്പർശത്തിന് ശേഷം അവന്റെ ശബ്ദത്തിലുണ്ടായ വിളർച്ച സുഹറ‌ മനസ്സിലാക്കി.

അവളെഴുന്നേറ്റ് അവന് തൊട്ടടുത്തിരുന്ന് തോളിൽ കൈവച്ചു.
“നീ പഠിക്ക് ജെയ് അതിനുള്ള വകയൊക്കെ താത്ത ഷാജീനോട് പറഞ്ഞ് ശര്യാക്കിത്തിത്തരാം.”
അവളുടെത് ഒട്ടും ആത്മാർത്ഥതയില്ലാത്ത ചോദ്യമാണെന്നും ഉദ്ദേശം വേറെയാണെന്നും അവളുടെ വിരലുകൾ കഴുത്തിൽ ഇഴയുമ്പോൾ ജെയ്സൺ ചിന്തിക്കാതിരുന്നില്ല. അവളെണീറ്റ് കൈ കഴുകുമ്പോൾ ചുറ്റിവച്ച മുടിക്കെട്ട് അമ്മൻകുടം പോലെ തോന്നി അവന്. ‘അതൊന്നഴിച്ചാൽ എത്ര ഭംഗിയാവും, ഒന്ന് തിരിച്ചും മുട്ടാനുള്ള ഈ അവസരം പാഴാക്കിയാൽ പിന്നെ ജീവിതത്തിൽ ഇതുപോലൊരവസരമുണ്ടാവില്ല.’ ‘തന്നെയുമല്ല ഇതുപോലൊരു സുന്ദരിയെ കൈകൊണ്ടൊന്ന് തൊടാൻ പോലും കഴിഞ്ഞെന്ന് വരില്ല’.
അവൻ പാത്രത്തിലുണ്ടായിരുന്ന ചോറെടുത്ത് വായിൽ തിരുകിക്കയറ്റി എഴുന്നേറ്റ് അവർക്കൊപ്പം കൈ കഴുകി.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *