ഞങ്ങൾ ഇരിക്കുന്നിടത്തു നിന്ന് എഴുനേറ്റു. ഇറങ്ങാൻ ഉള്ള തയാറെടുപ്പിൽ നിന്നു. അതു അവനു കൂടുതൽ സൗകര്യമായി. രണ്ടു പേരുടെയും നടുവിൽ നിൽക്കുന്ന എന്നെ അവൻ അവനിലേക്ക് അടുപ്പിക്കുകയും എന്റെ കാലിനിടയിൽ കൈയിട്ടു തടവുകയും, മുഖം കൊണ്ടു പുറത്തൊക്കെ മനംപിടിച്ചു. ഞാൻ പർദ്ദയും ഉള്ളിൽ ചുരിദാറും ഇട്ടതുകൊണ്ടു എനിക്ക് വല്ലാതെ സ്പർശന സുഖം കിട്ടിയില്ല. അതിൽ നിന്നും രക്ഷപെടാൻ ഞാൻ ഇടക്ക് നബീലിനെ വിളിക്കും. അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾ ഇവൻ ഭയന്ന് മാറും. അങ്ങനെ അവസാനം സേലം സ്റ്റേഷൻ വന്നു.
ഞങ്ങൾ ട്രെയിനിൽ നിന്നു ഇറങ്ങി. വിഷ്ണു തൃശ്ശൂരിൽ നിന്നു എന്റെ ദേഹത്ത് പിടിച്ച ആ ബംഗാളിയെ തന്ത്രത്തിൽ വണ്ടിയിൽ നിന്ന് ഇറക്കി. നബീലും വിഷ്ണുവും അവനെ സ്റ്റേഷൻ പ്ലാറ്റഫോമില് വെച്ചു കണക്കിന് കൊടുത്തു. എനിക്ക് പാവം തോന്നി, അവൻ എന്നെ ചെറുതായി ഒന്ന് തടവിയല്ലേ ഉള്ളു. ഇവിടെ വേറൊരു രാക്ഷസൻ എന്നെ ദേഹം മുഴുവൻ അരിച്ചു നടന്നു. ആ പാവം ബംഗാളിയെ തല്ലാനുള്ള എന്തു യോഗ്യതയാണ് അവനുള്ളത്.
ബംഗാളി അവിടുന്ന് ഓടി ട്രെയിനിൽ കയറിയതും. ഞങ്ങൾ അവിടുന്ന് പുറത്തേക്കു നടന്നു. സമയം രണ്ടരയായി സേലം സ്റ്റേഷനിൽ ആരും തന്നെയില്ല. ഭൂമിക്കടിയിലൂടെ ഉള്ള subway പോലുള്ള വഴിയിലൂടെയാണ് പുറത്തേക്കു പോകുന്നത്. ഞങ്ങൾ subway ടെ അടുത്തെത്തിയതും ഇർഫാൻ വിവേക് ഞങ്ങളുടെ അടുത്തെത്തി. അവിടെ തന്നെ ടിക്കറ്റ് ചെക്ക് ചെയ്യാൻ ആളും നിന്നിരുന്നു. ഞങ്ങൾ റെയിൽവേ സ്റ്റേഷന് പുറത്ത് വന്ന് ബസിൽ ബസ്സ്റ്റാൻഡിൽ എത്തി. അവിടെയാണ് ഇർഫാന്റെ ഉപ്പാക്ക് ബേക്കറി ഉള്ളത്. എന്നെയും വിവേകിനേയും അവിടെ കുറച്ച് ദൂരെ നിറുത്തി ബാക്കി മൂന്നുപേരും കടയിൽ പോകാൻ ഒരുങ്ങി. ഞാൻ വിഷ്ണുവിനോട് ഇവിടെ നിന്നിട്ട് വിവേകിനോട് പൊയ്ക്കോളാൻ പറഞ്ഞു. അവർ കട ലക്ഷ്യം വെച്ച് നടന്നു.
ഞാൻ : വിഷ്ണു എന്താ നിന്റെ ഉദ്ദേശം ?
ഞാൻ കുറച്ച് ധൈര്യം സംഭരിച്ചു അവനോടു ചോദിച്ചു.
വിഷ്ണു : എന്ത് ?
ഞാൻ : നീയെന്തൊക്കെയാ ട്രെയിനിൽ വെച്ച് കാട്ടിക്കൂട്ടിയത് ? നബീൽ എന്റെ അടുത്ത് ഉണ്ടെന്ന ചിന്തപോലുമില്ലാതെ.