Posted by അവർ ഡ്രെസ്സെല്ലാം ഇട്ട് പോകാൻ റെഡി ആയി. ഞാൻ റൂമിൽ തന്നെയിരുന്നു. അവർ രണ്ടുപേരും റൂമിൽ എന്റെ അടുത്ത് വന്നു.
വിഷ്ണു : ഞങ്ങൾ നിന്നോട് ചെയ്തത് പൊറുക്കാൻ പറ്റാത്തത് ആണ്. നീയിതു ആരോടും പുറത്ത് പറയരുത്. ഇനി ഒരിക്കലും ഞങ്ങൾ നിന്നെ ഒന്ന് നോക്കിപോലും വേദനിപ്പിക്കില്ല. ഞങ്ങൾ നേരത്തെ പറഞ്ഞില്ലേ… നിന്നെ പോലെ വേറൊരു പെണ്ണ് ഈ ലോകത്തില്ല.
വിവേക് : നിന്നെയൊന്നു അനുഭവിക്കണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു അതു നടന്നു. ഇനി ഞങ്ങളുടെ നിഴൽപോലും നിന്നെ ശല്യം ചെയ്യില്ല.
വിഷ്ണു : ഒരുപാടു വേദനകൾ കടിച്ചുപിടിച്ചെന്നു അറിയാം. പൊറുക്കണം. നിന്നെ ഈ ജന്മത്തിൽ ഞങ്ങൾ മറക്കില്ല. അടുത്ത ജന്മത്തിൽ നിന്നെ എനിക്ക് ഭാര്യയായി കിട്ടാൻ വേണ്ടി പ്രാർത്ഥിക്കും.
ഞാൻ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. അല്ലെങ്കിലും എന്ത് പറയാനാ.
വിവേക് : എന്നാൽ ഞങ്ങൾ ഇറങ്ങട്ടെ. ഇനി താമസിക്കുന്നില്ല. ഇനി വന്നാൽ വിളിക്കണം. നാട്ടിൽ എല്ലാ സഹായത്തിനും ഞങ്ങൾ ഉണ്ടാകും.
വിവേകിന് എന്നെ ഒന്ന് കൂടി ഉമ്മ വെക്കണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ വിഷ്ണു തടഞ്ഞു. അവർ റൂമിൽ നിന്നു പുറത്തേക്കിറങ്ങി. പുറത്തിറങ്ങാൻ ഹാളിന്റെ വാതിൽ തുറന്നു.
ഞാൻ : വിവേക്…
അവനെ വിളിച്ചു ഞാൻ അങ്ങോട്ട്‌ ചെന്നു.
ഞാൻ : ശെരി സൂക്ഷിച്ചു പോകണം. അവിടെ എത്തിയിട്ട് വിളിക്കണം കേട്ടോ.
ഞാൻ അവിടെ നിന്നു വിങ്ങിപ്പൊട്ടി കരഞ്ഞു.