ഇനിയൊരവസരത്തിൽ ഉമ്മാനെക്കൊണ്ട് പറയിക്കും എന്നുറപ്പിച്ച് ഷജ്നയെണീറ്റ് അടുക്കളയിൽ പോയി. കുറച്ച് ചോറെടുത്ത് ഉമ്മാക്ക് വാരിക്കൊടുത്തു.
ഇത്രയൊക്കെയറിഞ്ഞിട്ടും തന്റെ മോൾ തന്നെ വെറുക്കുന്നില്ല പക്ഷേ…ഉപ്പയാരെന്നറിഞ്ഞാൽ അവൾ തന്നെ വെറുക്കും പിന്നെ ജീവനോടെയിരിക്കില്ല ഞാൻ.
അവൾ കൈ കഴുകി ഉമ്മയോടൊപ്പം കയറിക്കിടന്നു.
“തന്റെ ഉമ്മയെ പിച്ചിച്ചീന്തിയ ദ്രോഹിയായ തന്റെ ഉപ്പ ആരായിരിക്കും?”
അയാളന്നത് ചെയ്തില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ താൻ ജനിക്കുമായിരുന്നില്ല.
തന്റെ ദേവികയ്ക്ക് മറ്റൊരു കൂട്ടുകാരിയെ കിട്ടുമായിരുന്നു..അത് ചിന്തിച്ചപ്പോൾ അവൾക്ക് അന്നത് നടന്നത് നല്ലതായും തോന്നി.
ഉമ്മ ക്ഷീണവും സങ്കടവും കൊണ്ട് തളർന്നുറങ്ങി.
അവൾ ഉമ്മയുടെ നെഞ്ചിൽ കൈവച്ച് നൂറുനൂറ് ചിന്തകളുടെ കെട്ടഴിച്ചു.
അപ്പോഴാണ് അവൾക്ക് ആൽബത്തിലെ മറ്റൊരു പന്തികേട് മനസ്സിൽ തോന്നിയത്.
അവളെണീറ്റ് വീണ്ടും ആൽബം തുറന്നു.
തന്റെ ഫോട്ടോ മൂന്നോ നാലോ മാത്രം, അതും ഒന്ന് ഇക്കയുമൊത്ത് മറ്റൊന്ന് ദേവികയുമൊത്തുള്ളത്, ഇക്കയുടെ ഒറ്റയ്ക്കുള്ള പത്തോളം ഫോട്ടോകൾ,ഉമ്മയും ഇക്കയുമൊന്നിച്ച് അതിന്റെയിരട്ടി ഫോട്ടോ,ഉമ്മ തനിച്ച് ഇല്ല,ഞാനും ഉമ്മയും ചേർന്നുള്ളതും ഇല്ല.
ഉമ്മ ഇക്കയൊന്നിച്ചുള്ള ഫോട്ടോയിലധികവും ഇക്കയുടെ മുറിയിൽ വച്ചുള്ളത്!
അതും ഉമ്മ നൈറ്റിയിട്ടും ഇക്ക ഉമ്മയുടെ അരയിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചും ഉള്ളത്…എവിടെയോ വശപിശക് തോന്നുന്നു.
‘പടച്ചോനേ ഇനി ഉമ്മ ഇക്കാക്കയുമൊത്ത് അങ്ങനെ വല്ലതും…?’
ഏയ് ഇക്കാക്ക അങ്ങിനെ ചെയ്യില്ലെന്ന് വിശ്വസിക്കാനാണ് ഷജ്നയ്ക്കിഷ്ടം.
ഉറക്കം വരാതെ അവൾ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു.
ഉപ്പ മരിച്ച് പതിനഞ്ച് വർഷമാകുന്നു.
ഈ പതിനഞ്ച് വർഷത്തിനുള്ളിൽ ഉമ്മ തന്റെ ആഗ്രഹങ്ങൾ കടിച്ച് ജീവിക്കുകയായിരുന്നോ?
ആയിരിക്കില്ല.
ഇവർ സ്വയംഭോഗം ചെയ്യുന്നുണ്ടാവും.
ആദ്യത്തെ സംഭോഗം പൂർത്തിയാവാത്ത തനിക്കു തന്നെ കിടന്നിട്ടുറക്കമില്ല പിന്നെയല്ലേ ആരും കൊതിക്കുന്ന സുന്ദരിയായ തന്റെ ഉമ്മാക്ക്.
ഉമ്മയുടെ വീഴ്ച്ചയിൽ മുടിക്കെട്ടഴിഞ്ഞു പോയിരുന്നു.
കെട്ടി വച്ചാൽ പുട്ടിൻകുടം പോലത്തെ വലിയ ഉണ്ടയാവും അവരുടെ മുടി.