“ പാവം കുട്ടി… എന്റെ മോനേ….” എന്നു പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ അവന്റെ മുടിയിലൂടെ വിരലോടിച്ചു… രമേശനും സന്ദീപും കുട്ടന്റെ പുറകിലായിരുന്നു… പാർവ്വതിയുടെ പുറകു വശം അവർക്ക് നോട്ടം എത്തിയിരുന്നില്ല… കിട്ടിയ അവസരത്തിന് കുട്ടന്റെ കൈകൾ വീണ്ടും പാർവ്വതിയുടെ വെണ്ണക്കുണ്ടികളിൽ അമർത്തിത്തഴുകി.
“ ആഹ്… എന്റെ മോനേ… നിനക്ക് അപ്പം തിന്ന് മതിയായില്ലേടാ… ” അവൾ അവന്റെ നെറുകിൽ മുത്തിക്കൊണ്ടു ചിലമ്പിച്ച ശബ്ദത്തിൽ പറഞ്ഞു.
“ ഈ അപ്പം കഴിച്ച് കൊതി തീരില്ലമ്മേ… “ കഴുത്തിൽ നിന്ന് മുഖം കുറച്ച് താഴേക്ക് നീക്കി അവളുടെ നിറഞ്ഞ മാറിനു മുകളിൽ തന്റെ ഇടതു കവിൾ ചേർത്ത് കുട്ടൻ പറഞ്ഞു… അവന്റെ വിരലുകൾ ആ ചന്തിവിടവിലൂടെ മുകളിലോട്ടും താഴേക്കും ചലിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു… അവന്റെ പ്രവൃത്തി പാർവ്വതിയിൽ ചെറിയ പുളച്ചിലുണ്ടാക്കി.
“ ഇങ്ങിനെ നിന്നാൽ എങ്ങിനെയാ… ഇപ്പൊത്തന്നെ 9 മണിയായി… ഇനീം വൈകിയാൽ ശരിയാവില്ല… പെട്ടെന്ന് കഴിച്ചിട്ടിറങ്ങാം പാർവ്വതീ…“ സമയകൃത്യതയുള്ള രമേശൻ പറഞ്ഞു… അതു കേട്ടപ്പോൾ കുട്ടൻ മനസില്ലാ മനസ്സോടെ പാർവ്വതിയിൽ നിന്നും വിട്ടുമാറി… പിന്നെ പെട്ടെന്നു തന്നെ കുട്ടനും പാർവ്വതിയും ഭക്ഷണം കഴിച്ചു തീർത്തു… അവർ ഒരുമിച്ചാണ് അതു കഴിച്ചു തീർത്തത്… അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും വാരിക്കൊടുത്തു അവർ രണ്ടിണക്കുരുവികളെ പോലെ പരസ്പരം ഭക്ഷണം കഴിപ്പിച്ചു.
ഭക്ഷണ ശേഷം കുട്ടൻ സന്ദീപിന്റെ മുറിയിലേക്കു ചെന്നു… അവൻ കുട്ടനിടുവാനായി അവന്റെ ഷോർട്ട്സും ബനിയനുമൊക്കെ കൊടുത്തു…
പാർവ്വതി റൂമിൽ പോയി കുട്ടന്റെ കരലാളനങ്ങളിൽ നനഞ്ഞ തന്റെ പാന്റി ഉൂരിയിട്ട് പുതിയതെടുത്തിട്ടു… ആവശ്യത്തിനുള്ള ഡ്രസ്സുകളൊക്കെ എടുത്ത് ഒരു ബാഗിലാക്കി… അവൾ ചുരിദാറിന്റെ ഷാൾ എടുത്തിട്ട് താഴേക്കു വന്നു… അപ്പോഴാണ് ഒരു ബാഗുമായി മുറിയിൽ നിന്നു വരുന്ന കുട്ടനേയും സന്ദീപിനേയും കണ്ടത്… കുട്ടൻ ആളാകെ മാറിയതു പോലെ… അവൻ ഇട്ടിരുന്ന ഷർട്ടിന്റേയും മുണ്ടിന്റേയും സ്ഥാനത്ത് ഇപ്പോൾ അവന്റെ ശരീരത്തോട് ഒട്ടിക്കിടക്കുന്ന ഒരു ടൈറ്റ് ബനിയനും ഒരു ബർമൂടയുമാണ്… യൌവ്വനത്തിന്റെ തിളപ്പിൽ നിൽക്കുന്ന ആ കൌമാരക്കാരനെ അവൾ കണ്ണിമയ്ക്കാതെ നോക്കി.