ഒരു ദിവസം ഏകദേശം ഒരു പതിനൊന്നു മണിയായിക്കാണും…ഹൈമചേച്ചി തുണി അലക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. ചേച്ചിയുടെ തുണി അലക്കൽ എന്ന് പറഞ്ഞാൽ പകുതി വാഷിംഗ് മെഷീനിലും പകുതി ചേച്ചിയുടെ കൈ കൊണ്ടുമാണ്. മുഷിഞ്ഞ തുണികൾ കുളിമുറിയുടെ തറയിൽ വിരിച്ചു സോപ്പ് തേക്കും. എന്നിട്ടു എല്ലാം കൂടെ ഫുള്ളി ഓട്ടോമാറ്റിക് വാഷിംഗ് മെഷീനിൽ ഇട്ടു അലക്കും. ചിലപ്പോൾ രണ്ടു മൂന്ന് ട്രിപ്പ് അലക്കാനുണ്ടാവും. ആ നേരത്തെല്ലാം ചേച്ചി നന്നായി വിയർക്കുന്ന കാരണം ചേച്ചി ഒരു ഷെഡ്ഡി മാത്രമേ ആ നേരത്തു ധരിക്കാറുള്ളു. ഇനി അത് മാത്രമായി ധരിക്കുന്നതു എന്തിനാണെന്ന് ചോദിച്ചാൽ കാര്യങ്ങൾ രണ്ടുണ്ട്. ഒന്ന് ദേഹത്ത് നിന്നും ഒഴുകിവരുന്ന വിയർപ്പുകണങ്ങള് അതിൽ പറ്റിപ്പിടിച്ചിരുന്നോളും. അല്ലെങ്കിൽ അത് ചേച്ചിയുടെ ചന്തിയിൽ വന്നങ്ങനെ തുളുമ്പിനിന്നു ചൊറിച്ചിലുണ്ടാക്കും. രണ്ടാമത്തെ കാര്യം ഷെഡ്ഡി ഇട്ടില്ലെങ്കിൽ ച്ചിക്ക് വിരലിട്ട് കളയാൻ തോന്നും. അപ്പോൾ അലക്കു നടക്കില്ല. അങ്ങനെ ചേച്ചി അലക്കുന്ന നേരത്താണ് ഫോൺ അടിക്കുന്നത്.
സാധാരണ ആ നേരത്താരും ഫോൺ വിളിക്കാറില്ല. ഉണ്ടെങ്കിൽത്തന്നെ റോങ് നമ്പർ ആയിരിക്കും. ഇതും അങ്ങനത്തെ ഫോൺ ആണെന്ന് കരുതി ചേച്ചി അലക്കു തുടർന്നു. അല്ലെങ്കിലും അളക്കുന്ന നേരത്തു ചേച്ചിക്ക് ഫോണോ കോളിങ് ബെല്ലോ ആരെങ്കിലും അടിക്കുന്നത് കേട്ടാൽ ദേഷ്യം വരും. ഫോൺ ഒരു പ്രാവശ്യം അടിച്ചു നിന്നു. രണ്ടാമതും മൂന്നാമതും അടിക്കുന്നത് കേട്ടപ്പോൾ ചേച്ചി തുണി അലക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആ കോലത്തിൽത്തന്നെ ചെന്നു ഫോൺ എടുത്തു.
ഹലോ
ജയശങ്കർ സാറിന്റെ വീടല്ലേ ?
അതെ.
ചേച്ചി… ഞാൻ ഹരിശാന്താണ്.
എന്താ ഹരിശാന്തേ..?
എനിക്ക്…ചേച്ചിയോട്..ഒരു…കാര്യം പറയാനുണ്ട്.. – അവൻ വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞു.(ചേച്ചിക്കപ്പോഴേ കാര്യം മനസ്സിലായി) അവളുടെ മുലക്കണ്ണുകൾ പെട്ടന്ന് തളിർക്കുന്നതവൾ അറിഞ്ഞു.
എന്താണ്? ഹൈമ വലിയ താല്പര്യം ഇല്ലാത്ത മട്ടിൽ എഴുന്നു നില്ക്കുന്ന തന്റെ മുലഞെട്ടുകൾ നോക്കിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
എനിക്ക് ചേച്ചിയെ വളരെ ഇഷ്ടമാണ്. അവൻ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.
ഹൈമ അപ്പോൾത്തന്നെ വലിയ ശബ്ദത്തോടെ റിസീവർ ക്രേഡിലിൽ വച്ചു. ആ ശബ്ദം ഹരിശാന്തിന്റെ ചെവിയില മാറ്റൊലി കൊണ്ടു.