ഉര്വ്വശി മെല്ലെ തിരിഞ്ഞു. അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നാണം ഇരച്ചുകയറി. തന്റെ അനുജന്റെ മുന്പില് അര്ദ്ധനഗ്നയായി..ഛെ..
“ഒന്നൂല്ല..ഒരു പാമ്പിനെ കണ്ടപോലെ തോന്നി..ഇപ്പോഴതിനെ കാണുന്നില്ല…” അവള് അവനെ നോക്കാതെ മുഖം താഴ്ത്തി നാണത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ശരിക്കും കണ്ടോ…ഞാന് നോക്കണോ..” അവന് അവളെ നോക്കാതെ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.
“അറിയില്ല..നീ നോക്കാമോ..” ഉര്വശി മാറിനു കുറുകെ കൈകള് കെട്ടി അവനെ നോക്കി.
“ചേച്ചി ഇങ്ങു കേറ്..ഞാന് വെള്ളത്തില് ഇറങ്ങി നോക്കാം…” അവന് പറഞ്ഞു.
ഉര്വ്വശി പടികളിലേക്ക് കയറി. മോഹനന് അവന്റെ ഷര്ട്ടും മുണ്ടും അഴിച്ച് അണ്ടര്വെയര് മാത്രം ധരിച്ച് വെള്ളത്തില് ഇറങ്ങി. ഉര്വ്വശിയുടെ കണ്ണുകള് അവന്റെ യൌവ്വനയുക്തമായ ശരീരത്തില് പതിഞ്ഞു. ഛെ..എന്താണിത്..അവള് മനസ്സിനെ വിലക്കി. വെള്ളത്തില് ഇറങ്ങിയ മോഹനന് ചുറ്റും നോക്കി.
“പാമ്പ് വെള്ളത്തിനടിയില് പോകില്ല ചേച്ചി..ഇവിടെങ്ങും ഒന്നിനെയും കാണുന്നില്ല..ചേച്ചിക്ക് തോന്നിയതാകും…” അവന് പറഞ്ഞു.
ഈ സമയത്ത് ഉര്വ്വശി അറിയാതെ അവളുടെ പാദങ്ങള്ക്ക് സമീപത്തുകൂടി ചെറിയ ഒരു നീര്ക്കോലി ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങി. അതിന്റെ സ്പര്ശനം നാണിച്ചു തുടുത്ത് നിന്ന അവള് അറിഞ്ഞില്ല. അവളെ മുട്ടിയുരുമ്മി അത് പൊന്തക്കാട്ടിലേക്ക് ഇഴഞ്ഞു കയറി. ഉര്വ്വശിയുടെ നേത്രങ്ങള് രത്നങ്ങള് പോലെ തിളങ്ങി. അവള് കെട്ടിവച്ചിരുന്ന മുടി അഴിച്ചിട്ട് കൈകള് പൊക്കി രോമം വളര്ന്ന കക്ഷങ്ങള് പ്രദര്ശിപ്പിച്ച് മുടി വിടര്ത്തിയിട്ടു.
‘കണ്ടില്ലേ….” ഉര്വ്വശി ചോദിച്ചു. അവളുടെ സ്വരം മാറിയിരുന്നു.
“ഇല്ല….” മോഹനന് അവളുടെ ഭാവമാറ്റം കണ്ടിരുന്നില്ല. അവള് അര്ദ്ധനഗ്നയായി നില്ക്കുന്നതിനാല് അവന് മനപ്പൂര്വ്വം അവളെ നോക്കാതിരിക്കുകയായിരുന്നു.
“ഞാന് കൂടി നോക്കാം….”