Posted by “നീ വരില്ല അല്ലെ…” ഏതോ ഗുഹയില്‍ നിന്നുമെന്നപോലെ ആയിരുന്നു അവളുടെ ശബ്ദം. മോഹനന്‍ എന്തോ പറയണം എന്നാഗ്രഹിച്ചെങ്കിലും അവന്റെ ശബ്ദം തൊണ്ടയില്‍ തടഞ്ഞു.
“നീ വരും..ഹും..മോഹിച്ചതൊന്നും നേടാതെ ഞാന്‍ പോകില്ല….” ഉര്‍വശി പകയോടെ മന്ത്രിച്ചു.
“ചേച്ചി..എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നത്..”
മോഹനന്‍ ഉച്ചത്തില്‍ ചോദിച്ചു. അവള്‍ പെട്ടെന്ന് കുഴഞ്ഞു വെള്ളത്തിലേക്ക് വീഴുന്നത് കണ്ട് അവന്‍ എടുത്തു ചാടി അവളെ താങ്ങി. ശരവേഗത്തില്‍ ഒരു നീര്‍ക്കോലി വെള്ളത്തിലൂടെ ഇഴഞ്ഞുപോകുന്നത് മോഹനന്‍ കണ്ടു. ബോധരഹിതയായ ഉര്‍വ്വശിയെ അവന്‍ പടികളിലേക്ക് ഇരുത്തി. അവളുടെ ശരീരത്തില്‍ തൊട്ടപ്പോള്‍ തന്റെ വികാരം ഉണരുന്നത് അവനറിഞ്ഞു. പക്ഷെ അവന്‍ അത് നിയന്ത്രിച്ചു മനസിനെ വരുതിയിലാക്കി. മുലകളില്‍ നിന്നും ഉതിര്‍ന്ന തോര്‍ത്ത് അവനെടുത്ത് അവളുടെ ദേഹത്ത് ചുറ്റി. അവന്റെ ശരീരം വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെ കൊഴുത്ത ദേഹത്ത് സ്പര്‍ശിച്ചപ്പോള്‍ തന്റെ പുരുഷത്വം സടകുടഞ്ഞെഴുന്നെല്‍ക്കുന്നത് അവനറിഞ്ഞു. പക്ഷെ മോഹനന്‍ കണ്ണുകള്‍ അടച്ച് മനസിനെ നിയന്ത്രിച്ചു.
“ചേച്ചി..കണ്ണ് തുറക്ക്..ചേച്ചി..” അവന്‍ അവളെ കുലുക്കി വിളിച്ചു. മെല്ലെ ഉര്‍വശി ബോധത്തിലേക്ക്‌ തിരികെയെത്തി.
“ങേ..എന്ത് പറ്റി? എന്ത് പറ്റി എനിക്ക്?” അവള്‍ പിടഞ്ഞു മാറിക്കൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“ചേച്ചിക്ക് ബോധക്ഷയം പോലെ വന്നു; മുന്പ് ഇതുപോലെ വന്നിട്ടുണ്ടോ?” മോഹനന്‍ നടന്നതൊന്നും പറയാതെ ചോദിച്ചു.
“ഇല്ല..ഞാന്‍ ബോധംകെട്ടു വീണോ?” ഉര്‍വശി ഞെട്ടലോടെ ചോദിച്ചു.
“ഉവ്വ്; ചേച്ചി കുളത്തില്‍ കുളിക്കണ്ട. വീടിനുള്ളില്‍ കുളിച്ചാല്‍ മതി. എനിക്ക് തോന്നുന്നത് ആ പാമ്പിനെ കണ്ടു ഭയന്നത് കൊണ്ടാണെന്നാ”
ഉര്‍വശി എഴുന്നേറ്റ് വസ്ത്രം ധരിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ മോഹനന്‍ മേലേക്ക് പടികള്‍ കയറി. അവള്‍ കയറി വന്നപ്പോള്‍ ഇരുവരും കൂടി തറവാട്ടിലേക്ക് നടന്നു.
രാത്രി പതിവുപോലെ തറവാട്ടിലെ അംഗങ്ങള്‍ അത്താഴം കഴിച്ച് അവരവരുടെ മുറികളിലേക്ക് പോയി. ബാലകൃഷ്ണന്‍ ബിസിനസ് ആവശ്യത്തിനു പോയതോടെ മുറിയില്‍ ശ്രീദേവി തനിച്ചായിരുന്നു. ഉര്‍വശി കുറേനേരം അവളോട്‌ സംസാരിച്ചിരുന്ന ശേഷം ഉറക്കം വന്നപ്പോള്‍ അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് പോയി. ശ്രീദേവി പകല്‍ കിടന്നുറങ്ങിയതിനാല്‍ അവള്‍ക്ക് ഉറക്കം വന്നില്ല. ഈയിടെയായി ബാലേട്ടന് പഴയതുപോലെ ഉള്ള ഊര്‍ജ്ജമില്ല എന്നവള്‍ക്ക് തോന്നിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു. മുന്‍പൊക്കെ