മണിക്കുട്ടന്റെ പാറുക്കുട്ടി – 6

“ മാർക്കിട്ടിട്ടുണ്ട്… എല്ലാവർക്കും കൊടുക്ക്…” എന്നു പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ കണ്ണുകൊണ്ട് തന്റടുത്തേക്ക് മുഖം അടുപ്പിക്കാൻ അവനോട് ആംഗ്യം കാണിച്ചു…
അവൻ അവളൊട് അടുത്ത് നിന്നപ്പോൾ അവനോട് രഹസ്യമായി അവൾ മൊഴിഞ്ഞു… “ ഇന്ന് ക്ലാസ്സ് വിടുമ്പോൾ കമ്പ്യൂട്ടർ റൂമിലേക്ക് വരണം… ഞാനവിടെ ഉണ്ടാകും…” അത് പറയുമ്പോൾ അവളുടെ മുഖത്തൊരു കള്ളപ്പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു…
നാല് മണിക്ക് ക്ലാസ്സ് വിട്ടപ്പോൾ പ്യൂൺ ശങ്കരൻ ചേട്ടന്റെ കയ്യിൽ നിന്ന് തനിക്ക് ഒരു കമ്പ്യൂട്ടർ പ്രൊജക്ട് ചെയ്യാനുണ്ടെന്ന് കള്ളം പറഞ്ഞ് പാർവ്വതി താക്കോൽ മേടിച്ചു… കമ്പ്യൂട്ടർ റൂം തുറന്ന് ഒരു കമ്പ്യൂട്ടർ ഓണാക്കിയപ്പോഴേക്കും അജു വന്നു.
“ ടീച്ചറേ ഞാനെത്തി…” കമ്പൂട്ടർ റൂമിലേക്ക് കേറിക്കൊണ്ട് അജു പറഞ്ഞു.
“ ആ വാതിൽ അടച്ചേക്കെടാ… എന്നിട്ട് ഇവിടെ വന്നിരിക്ക്…” പാർവ്വതി അജുവിനെ തന്റെ അരികിലെ കറങ്ങുന്ന കസേരയിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു.
“ഇനി എനിക്ക് തരാമെന്നു പറഞ്ഞ സമ്മാനം തായോ…“ വാതിൽ അടച്ച് അവളുടെ തൊട്ടടുത്തിരുന്ന കസേരയിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് അവൻ പറഞ്ഞു.
“ അജൂ… നീ എല്ലാ ചോദ്യത്തിനും ഉത്തരമെഴുതിയല്ലോടാ… അപ്പൊ നിനക്ക് പഠിക്കാൻ അറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല… മടിയൊക്കെ മാറ്റി ഇനി നല്ലോണം പഠിച്ചോളണം കേട്ടോ…“ അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.
“ ഇത് പറയാനാണോ എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് വിളിച്ചു വരുത്തിയത്…? “ അവൻ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി ആ കണ്ണുകളിലേക്ക് നോക്കി അക്ഷമയോടെ ചോദിച്ചു.
“ ഇല്ലെടാ… ഞാൻ നിന്നോട് വാക്ക് പറഞ്ഞതല്ലേ… അത് ഞാൻ പാലിക്കും… എന്താ നിനക്ക് വേണ്ടത്…“ അവൾ ഒരു കള്ളപ്പുഞ്ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു… അവൻ മറുപടിയായി അവളുടെ സാരി വിടവിലൂടെ വെളിവാകുന്ന അടിവയറിൽ തന്റെ വലത് കൈ കൊണ്ട് അമർത്തി…
“ എനിക്ക് എന്റെ പാർവ്വതി ടീച്ചറെ കാണണം… ടീച്ചറുടെ എല്ലാം കാണണം…“ അവൻ കൊതിയോടെ അവളെ നോക്കിക്കൊണ്ട് വെള്ളമിറക്കി…
“ ശരി… നിന്റെ ഒരു ആഗ്രഹമല്ലേ… നീ തന്നെ കണ്ടോ…“ എന്നു പറഞ്ഞിട്ട് അവൾ തന്റെ കസേര അജുവിന്റെ കസേരയോട് അടുപ്പിച്ചു.
തന്റെ മുന്നിലിരിക്കുന്ന സൌന്ദര്യധാമത്തെ കണ്ണിമയ്ക്കാതെ നോക്കിയതിനു ശേഷം അവൻ സാരിക്ക് മുകളിലൂടെ അവളുടെ മാർക്കുന്നുകളിൽ തന്റെ കരതലം അമർത്തി… കുറേനാളുകളായി തന്റെ ഉറക്കം കെടുത്തിയ ആ തങ്കക്കുടങ്ങളെ അവൻ കയ്യിലിട്ട് അമ്മാനമാടി…