രാജഹംസം

നടന്നു.. “പ്രിയനെ” അശ്വിനൻ വിളിച്ചു.. ” ഞാൻ ഭയപ്പെട്ടത് തന്നെ സംഭവിച്ചു അശ്വിനാ” അതും പറഞ്ഞ് മറുത്തൊന്നിനും കാത്തു നിൽക്കാതെ സിദ്ധാർത്ഥൻ പോയി മറഞ്ഞു..
അകത്തളത്തിലെ അന്തപ്പുര വാതിലോളം എത്തിയില്ലാ സിദ്ധാർത്ഥൻ അപ്പോഴേക്കും തളർന്നിരുന്നു.. പിന്നാലെ അശ്വിനനും എത്തി.. “പ്രിയങ്കരാ.. ഞാനിതൊന്നും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.. ഞാൻ അങ്ങയുടെ സഹോദരിയുടെ കുസൃതി ആയി മാത്രം മെ ഇതിനെയെല്ലാം കണ്ടത്.. എന്നെ വിശ്വസിക്കൂ.. ” അശ്വിനൻ സിദ്ധാർത്ഥന്റെ കയ്യിൽ സത്യം ചെയ്തു.. “എനിക്ക് നിന്നെ വിശ്വാസമാണ് അശ്വിനാ.. പക്ഷെ
അങ്ങനെ അല്ല അശ്വിനാ നമ്മുടെ ദയയുടെ സ്വയംവര പരീക്ഷണമാണിവയെല്ലാം അവളുടെ വിവാഹം മുടങ്ങാനുള്ള എല്ലാ കാരണവും അവളുടെ ചോദ്യങ്ങളാണ്.. അവൾ നിന്നെ അനിയോജ്യനായി കണ്ടിരിക്കുന്നു.. നാമിനി എന്താണ് ചെയ്യുക ” വേദനയോടെ സിദ്ധാർത്ഥന്റെ മനസ്സ് പിടഞ്ഞു… അൽപം നേരം സിദ്ധാർത്ഥൻ ശാന്തമായി മനസ്സോടെ അദ്ധേഹം മിഴികളുയർത്തി ഇനി ഒരു കാര്യമേ ഉള്ളൂ അശ്വിനാ.. മറക്കാം വരും കാല റാണി ദയാ ഗൗരിയെ നീ വിവാഹം ചെയ്ത് രാജ്യഭാരം ഏറ്റെടുക്കുക ഞാൻ ഭഗവാൻ സിദ്ധാർത്ഥ ഗൗതമ ബുദ്ധനെ പോലെ ഋഷികാശ്രമത്തിലേക്ക് കടക്കുകയണ് ” സിദ്ധാർത്ഥന് ദൃഡനിശ്ചയമായിരുന്നു.. “എന്തിന്.. അതിന്റെ ആവിശ്യമെന്താണ്..ദയയുടെ ആവിശ്യത്തെ.. ഞാൻ നിഷേധിച്ചാൽ പോരെ…
” ഇല്ലശ്വിനാ.. നമ്മുടെ സോദരി ആഗ്രഹിച്ചതൊന്നും നാം സ്വന്തമാക്കിയിട്ടില്ല… നീയും ഇതംഗീകരിക്കണം” സിദ്ധാർത്ഥന്റെ മുഖതാവിലെ ദുഃഖം മറച്ച് വെക്കാൻ സ്വയം മുഖം കുനിച്ചു.. ” ഞാനും അത് പോലൊരു വസ്തുവാണൊ?.” അശ്വിനന്റെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു.. നമുക്ക് അങ്ങയെ പോലെ യാതൊരു ത്യാഗവും ചെയ്യാനാവില്ല.. എന്റെ പ്രണയം എനിക്ക് ജീവനാണ് അത് ദയ ക്ക് നൽകാനാവില്ല.. എന്ത് ചെയ്യണമെന്ന് നമുക്കറിയാം.. ” ഒരു ഭീകര നിശ്വാസത്തോടെ അശ്വിനൻ ബഹിർഗമിച്ചു.. നിൽക്കൂ അശ്വിനാ പുറകിൽ നിന്ന് സിദ്ധാർത്ഥൻ വിളിച്ചെങ്കിലും അശ്വിനൻ കേൾക്കാൻ തയ്യാറായില്ല… ക്രോധാവേശത്താൽ അശ്വിനൻ കയറി ചെന്നത് ദയയുടെ അന്തപ്പുരത്തിലാണ്.. നിൽക്കൂ ഭടൻ മാർ തടഞ്ഞു നിർത്തി.. ഇത് സ്ത്രീകളുടെ അന്തപ്പുരമാണ് പുരുഷൻ മാർക്ക് പ്രവേശനം നിഷിദ്ധമാണ് ” അവർ പറഞ്ഞു.. എങ്കിൽ ദേവിയോട് നമുക്ക് ഒന്ന് കാണണമെന്നാവിശ്യപ്പെടു ദേഷ്യത്തോടെ അശ്യിനൻ പറഞ്ഞു.. ഭടൻ ചെന്ന് അകത്തേക്കുള്ള