“…ഉമം…ഷേര്‍ളി മാഡം…..ഇന്നലെ അപ്പോ മാഡമായീ….ങാ..ഹഹഹഹ….”. അവള്‍ മുത്തു പൊഴിയുന്നത് പോലെ ചിരിച്ചു. അവളുടെ ചിരി കേഴ്ക്കാന്‍ തന്നെ നല്ല രസമാണ്‌.
“…ആ…മാഡം…പിന്നെ….”. ഞാന്‍ നിര്‍ത്തി.
“…പറ…പറ…പിന്നേ…പറ വൈഗ….”.
“…എയ്…ഞാന്‍ പറയില്ല….”.
“…പറഞ്ഞില്ലേല്‍ ഞാന്‍ പിണങ്ങുവേ….”. ഐഷ പരിഭവപ്പെട്ടു. ഒരു നാടിനെ കുലുക്കുന്ന പല സംഭവങ്ങളും വെളിച്ചത്ത് കൊണ്ടു വന്ന ഐഷ പിണങ്ങി നില്‍ക്കുന്നതില്‍ ഞാന്‍ അല്‍ഭുതപ്പെട്ടു.
“…ഞാന്‍ പറയാം..ഐഷ….അത്…അത്…അന്നാമ്മയായീട്ടായിരുന്നു…..”.
“…..എത് നമ്മുടെ അന്നകുട്ടിയോ…..എടീ കള്ളീ……അവരുടെ ആന ചന്തി കണ്ടപ്പോഴേ ഞാന്‍ നോട്ടമിട്ട് വച്ചതാ…..ഹഹഹഹ…”. അവള്‍ വീണ്ടും ചിരിച്ചു.
“…ഐഷാ…..എനിക്ക് പേടി…നമ്മള്‍ ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ചെയ്ത് അവസാനം ഹാര്‍ഡ്കോര്‍ ലെസ്ബിയന്‍സ്സാകുമോ എന്നാണ്‌….”.
“…ആകട്ടെ..അതിലെന്താ കുഴപ്പം…സത്യം പറായാലോ…എനിക്കിഷ്ടം..ഒരു ലെസ്ബിയന്‍..ആകുന്നതാ…..”. അവള്‍ വളരെ സീരിയസ്സായി പറഞ്ഞു.
“..പക്ഷേ ഐഷ എനിക്കെന്തോ പോലെ…ഇതൊക്കെ തെറ്റാണെന്ന പോലേ…..”.
“…എന്തു തെറ്റ്….അല്ലേലും നമ്മളേ പോലെ കുറച്ച് ഇറ്റലെക്ച്ച്വലും തന്‍റ്റേടവും കൂടിയ പെബിള്ളേര്‍ക്ക് ഈ ആബിള്ളേരുടെ സുഖം അത്രക്ക് പിടിക്കില്ലെടീ…..അവരുടെ മുന്നില്‍ തോല്‍ക്കാന്‍ എപ്പോഴും ഒരു മടി കാണും…അത് ഓര്‍ഗാസത്തിന്റെ കാര്യത്തിലായാലും….ഹഹഹഹ”. അവള്‍ ചിരിച്ച് അല്‍പ്പം മനശാസ്ത്രം പറഞ്ഞു.
“…എന്നാലും…ഐഷ…”.
“…എന്നാ പോയീ വല്ല ആബിള്ളേരും കണ്ടു പിടിച്ച് കൂടെ കിടക്ക്….അപ്പോ സമൂഹം നിനക്ക് ഒരു പേരിട്ട് തരും…..”.
ഇതേ നേരത്താണ്‌ അടുത്തുള്ള അബലത്തില്‍ വെടി പൊട്ടിയത്. പെട്ടെന്നുള്ള ഷോക്ക് മാറിയപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ പെട്ടെന്ന് മതി മറന്ന് ചിരിച്ചു.
“…വെടി….”.
ഇതിനകം ഞങ്ങള്‍ മാസ്റ്ററുടെ പുരാതനമായ തറവാടിലേക്ക് പോകുന്ന വഴിയിലേക്ക് കയറി. വഴിയില്‍ കറുത്ത ബോര്‍ഡില്‍ വെളുത്ത അക്ഷരത്തില്‍ എഴുതി വച്ചീരിക്കുന്നത് ഞാന്‍ വായിച്ചു.
അപസര്‍പ്പക വനിത 3
Posted by