“…ഈ ….കുഞ്ഞനെ വച്ചാണോടാ…..നിയെന്റെ മറ്റെത് പൊളിക്കൂന്ന് പറഞ്ഞേ….ങേ….”. അവന്റെ കുഞ്ഞന് ലിംഗത്തില് തോക്കിന്റെ കുഴലുരച്ചുകൊണ്ട് ചോദിച്ചു.
“…മാഡം..സോ…സോറീ..മാഡം….”. അവന് കേണപേക്ഷിക്കാന് തുടങ്ങി.
“…ഡാ…മേ ഐ ഷൂട്ട്…..നിന്റെ കിടുക്കാമണിയില് വയ്ക്കട്ടെടാ…ഒരു വെടി….”.
“…സോറീ…മാഡം….ഞാന് പൊക്കാളാം….”. അവന് കരച്ചിലിന്റെ വക്കത്തെത്തി.
“…അങ്ങനെയങ്ങ് പോയാലോ…..പോലീസ്സിപ്പോ വരും….നാളെ പത്രത്തില് നിന്റെ ഫോട്ടോ വരണ്ടതല്ലേ…..നല്ല ചൂടന് വാര്ത്തയായിരിക്കും അല്ലേ….ഇപ്പോ പീഡനത്തിന് നല്ല സ്കോപ്പാ അല്ലേടാ….”.
“…മാഡം ചതിക്കല്ലേ…എന്റെ കല്ല്യാണം നിശ്ചയിച്ചീരിക്കാ…..പ്ലീസ്സ് എന്നെ വെറുതേ വിടണം….”. മൊട്ടതലയന് കരയാന് തുടങ്ങി.
“…ഈ കുഞ്ഞനെ വച്ച് നീ എന്തുലത്താനാടാ….വെറുതെ ഒരു പെണ്ണിന്റെ ജീവിതം കളയാന്നല്ലാതെ…..”. മൊട്ടതലയന് വാവിട്ട് കരയാന് തുടങ്ങി.
എന്തോ അവന്റെ കരച്ചില് കേഴ്ക്കാന് എനിക്ക് ഒരു പ്രിത്യേക സുഖം തോന്നി. ഇരയുടെ മേല് കൈവരിച്ച വിജയത്തിന്റെ ഹര്ഷോത്മാദമായ ആ വികാരം എന്നില് നുര പൊന്തി. ഞാനവനെ ആഞ്ഞു തൊഴിച്ചു. വണ്ടിയും അവനും അടുത്തുള്ള ചെറിയ ഗര്ത്തത്തിലേക്ക് മറഞ്ഞു. അവന്റെ ബൈക്ക് മേലേക്ക് വീണതിന്റെ വേധനയാലുള്ള ദീനസ്വരം കേട്ടുകൊണ്ട് ഞാനെന്റെ വണ്ടിയില് കയറി.
ആക്സലേറ്ററില് അമര്ത്തി തിരിച്ച് ഭീകര അന്തരീക്ഷമുണ്ടാക്കി ഞാന് മഞ്ഞിന്പരപ്പിലൂടെ അതിവേഗത്തില് വണ്ടിയോടിച്ചു. വഴിയില് മൂടികിടക്കുന്ന മഞ്ഞിന്റെ മറനീക്കി ഞാന് മുന്നോട്ട് പോകുബോഴും അതിനേക്കാള് വേഗത്തില് ആയിരുന്നു എന്റെ ചിന്തകള് ചലിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നത്.
ഞാനാദ്യമായി മാഡത്തിന്റെ ഓഫീസ്സില് വന്ന നാള് ഇന്നും കണ്മുന്നില് മായാതെ നില്ക്കുന്നു. പാവാടയും ദാവണിയും അണിഞ്ഞ് നടന്നീരുന്ന ഞാന് എത്ര പാവമായിരുന്നു . എനിക്ക് പി.എച്ച്.ഡി. ക്രിമിനല് സൈക്കോളജിയില് ചെയ്യാനാണ് ഉദ്ദേശം എന്നറിഞ്ഞ മുതല് വളരെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയായിരുന്നു മാഡത്തിന്റെ പക്കലില് നിന്ന്.ദൈന്യദിന ചിലവുകള്ക്ക് പണം തികയാത്ത അവസ്ഥ കണ്ട് പി.എച്ച്.ഡി ചെയ്യാന് ഒരു ധനസഹായമാകട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞ് മാഡം നിര്ബദ്ധിച്ച് എന്നെ കൊണ്ട് അവരുടെ ഓഫീസില് ജോലി തന്നതും, എല്ലാം എല്ലാം ഇന്നലെ കഴിഞ്ഞ മാതിരി തോന്നുന്നു.