കുറെ നാളായി മഞ്ജുഷയെ തനിച്ചൊന്നു കിട്ടാന് താന് ശ്രമിക്കുന്നു. ഇന്ന് അവളുടെ മുലകള് തനിക്ക് പിടിക്കണം. അവള് അതില് തൊടാന് സമ്മതിക്കില്ല. വലിയ പാടുപെട്ടാണ് ഒരു ഉമ്മയെങ്കിലും തരുന്നത്. അവളെ കൈയില് എടുക്കാന് കൂടിയാണ് അവളുടെ അനുജന് മുരുകനുമായി താന് ചങ്ങാത്തം കൂടിയത്. അവന് തന്റെ മുറിയില് ഉണ്ട് എന്ന ധൈര്യത്തില് അവളെ കാണാന് പോകാനാണ് അവനിവിടെ കിടന്നോട്ടെ എന്ന് കരുതിയത്. അതിപ്പോള് പുലിവാലായി. ഇവനിതെവിടെപ്പോയോ ആവോ! പക്ഷെ മുരുകന് തന്റെ അമ്മയുടെ മുലകള് ചപ്പിക്കുടിച്ചുകൊണ്ട് താഴെയുണ്ട് എന്ന് മോഹനന് അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല. ഇനി എന്തായാലും കാത്തിരിക്കാന് വയ്യ എന്ന് തീരുമാനിച്ചുകൊണ്ട് അവന് മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റു.
പെട്ടെന്ന് മുല്ലപ്പൂവിന്റെ മാദകഗന്ധം മുറിയില് നിറയുന്നത് മോഹനന് അറിഞ്ഞു. അവന് ഞെട്ടിത്തരിച്ചു നോക്കി. തനിക്ക് നല്ല പരിചയമുള്ള ഗന്ധം. പക്ഷെ എവിടെനിന്നാണ് ഈ ഗന്ധം വരുന്നത് എന്നവനു മനസിലായില്ല. മോഹനന് ആ ഗന്ധത്തില് മയങ്ങി. മുല്ലപ്പൂവിന്റെയൊപ്പം പെണ്ണിന്റെ വിയര്പ്പിന്റെ ഗന്ധംകൂടി മൂക്കിലടിച്ചതോടെ മോഹനന്റെ ഉള്ളില് കാമം ഫണം വിടര്ത്തി. അവന് ഓര്ക്കാന് ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു ചിരപരിചിതമായ ഈ ഗന്ധം! പെട്ടെന്ന് അവന് ഞെട്ടി. അതെ..ഇത് അവളുടെ മണമാണ്..കല്യാണിയുടെ. അതോര്ത്തപ്പോള് മോഹനന്റെ രോമകൂപങ്ങള് എഴുന്നുനിന്നു. ഭീതി അവനെ ഗ്രസിച്ചു. കല്യാണിയുടെ ഗന്ധം ഈ രാത്രി തന്റെ മുറിയില്! അവന് വിറയ്ക്കാന് തുടങ്ങി. മരിച്ചുപോയ കല്യാണിയുടെ മണം മുറിയില് നിറയണമെങ്കില് അതിന്റെ അര്ഥം അവിളിവിടെ ഉണ്ടെന്നല്ലേ..ഈ മണം ഈ തറവാട്ടില് അവള്ക്ക് മാത്രം ഉണ്ടായിരുന്നതാണ്. സദാ തലയില് മുല്ലപ്പൂമാല ചൂടി വിയര്ത്തു കുതിര്ന്ന കക്ഷങ്ങളുമായി പ്രസരിപ്പോടെ, ഊര്ജ്ജത്തിന്റെ അടങ്ങാത്ത ഉറവിടം പോലെ ഓടിനടന്നിരുന്ന കല്യാണി ഒരു രതിശില്പ്പം തന്നെ ആയിരുന്നു.