പ്രയോജനം ഞങ്ങൾ ടൗണിൽ പോയിരിക്കുകയല്ലായിരുന്നോ തിരിച്ചുവന്നപ്പോൾ ഒന്നും നടന്നില്ലേ. രാജീവൻ കുഴഞ്ഞു. മല്ലിക ചിരിച്ചു. പോടാക്കള്ളാ. ഞാൻ രണ്ടുപേരുടെയും മുഖഭാവം ശ്രദ്ധിച്ചു. പോരുന്ന വഴി പരിപാടി നടത്തിയേച്ചാ വരുന്നതെന്ന് എനിക്കു മനസ്സിലായി. രാജീവൻ അമ്പരന്നുപോയി. മല്ലിക് ഭയങ്കരി തന്നെ. രാജീവൻ ക്ഷീണിതനാണെന്നു കരുതിയാ ഞാൻ ഇറങ്ങി വരാതിരുന്നത്. തന്നെയുമല്ല, ഇന്നലെ അങ്ങേരുടെ ഊഴമായിരുന്നു. ഒരു രസോം ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിലും ഉറങ്ങാൻ പറ്റി. ഇരുവരും ചിരിച്ചു. മല്ലിക പറഞ്ഞു. ഒരു കാര്യം ഞാൻ തുറന്നു പറയുന്നു. നീ താരയെ കല്യാണമൊക്കെ കഴിച്ചോ. അതൊരു മറ്റ് പക്ഷെ എന്റെ കാര്യം മറക്കരുത്.
അതെങ്ങനെ മറക്കാനാവും. രാജീവൻ മനസ്സിൽ ചിരിച്ചു. താര ശാലീന സുന്ദരിയാണ്. ഭാര്യ പദവിക്ക് അങ്ങനെയൊരു പെൺകുട്ടി മതി. ഭാര്യാപദവി അവൾ അലങ്കരിക്കട്ടെ. കുടുംബദേവതയായി അവൾ വിരാജിക്കട്ടെ. പട്ടമഹർഷി അവളും അവളുടെ ഇഷ്ടതോഴനും താനും. ആരുകണ്ടാലും മാതൃകാ പരമായദാമ്പത്യ ബന്ധം. പക്ഷേ രാഗിണി ഇരിക്കെ തന്നെ കാമിനിയായി അവൾ വേണം. മല്ലിക.
ആരുമറിയാതെ അതു ജീവിതകാലം മുഴുവൻ സൂക്ഷിക്കണം. ആ വസന്തകാലം തീരും വരെ അവൾക്ക് ചുറ്റും ഒരു വണ്ടായി താൻ പറന്നേ പറ്റു. താനൊരു മഹാഭാഗ്യവാനാണ്. രാജീവൻ ഓർത്തു. ഇത്തരം കാര്യങ്ങൾക്കുവേണ്ടി ഒരിക്കലും ഒരിടത്തും അലഞ്ഞു നടക്കേണ്ടിവരില്ല. നാട്ടിൽ നിന്ന് അമ്മയും ബന്ധുക്കളും വന്നു. താരയും രാജീവനും തമ്മിലുള്ള കല്യാണം ഉറപ്പിച്ചു. കല്യാണ നിശ്ചയം കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ മകൾ ഇവിടെ നിൽക്കന്നതുശരിയല്ലല്ലോ. രാജീവൻ അമ്മയുടെ കൂടെ നാട്ടിലേക്കു മടങ്ങാൻ നിശ്ചയിച്ചു.
അമ്മാവൻ പറഞ്ഞു. നീ എന്തിനു പോകണം. അവിടെ പ്രത്യേകിച്ച് പണിയൊന്നുമില്ലല്ലോ. ഇവിടെ നിന്നാൽ അതെനിക്കൊരു സഹായവുമായി. പോകേണ്ടാ എന്നാണ് എന്റെ അഭിപ്രായം. നാട്ടിൽ ചെന്നിട്ടു ചില അത്യാവശ്യകാര്യങ്ങളുണ്ട്. രണ്ടു ദിവസത്തിനകം ഞാൻ മടങ്ങി വരാം. രാജീവൻ പറഞ്ഞു. ശങ്കരേട്ടൻ സമ്മതിച്ചു. രാജീവൻ പോകാൻ തയ്യാറായി. രഹസ്യമായി മല്ലിക രാജീവനോട് പറഞ്ഞു. പോകുന്നതൊക്കെ കൊള്ളാം. രണ്ടു ദിവസത്തിനുള്ളിൽ