വേഗം വന്നേക്കണം..
ശരിയമേ…
അവൾ വേഗം തയ്യാറായി പച്ച ലാച്ചയാണ് ധരിച്ചത് ദീപുവിന് ഇഷ്ടമുള്ള പെർഫ്യം അടിച്ചു. വെളുത്ത മാരുതിക്കാർ ടൗൺ കടന്നതും സുനന്ദ ഓരം ചേർത്തു നിർത്തി, മൊബൈലെടുത്ത് വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചു. ലാന്റ് ഫോണിലേക്ക് രേവതിയാണ് ഫോണെടുത്തത്.
അവിടെ എന്തുണ്ടമേ വിശേഷങ്ങൾ.
ഞാൻ നിന്നെ അങ്ങോട്ട് വിളിക്കാൻ തുടങ്ങുകയായിരുന്നു.
എന്തോ. നമ്മുടെ ശ്രുതിക്ക് സുഖമില്ല. സിറ്റിയില് അഡ്മിറ്റാ അച്ഛനും ഞാനും അങ്ങോട്ടു പോകുന്നു. പറ്റുമെങ്കിൽ നീയും അതുവരെ വന്നു പൊയ്ക്കോ.
ശ്രുതിക്കെന്താ.
പനിയാ..
ഞാൻ വന്നേക്കാം. നന്ദന എന്ത്യേ.
അവൾ ക്ളാസിന് പോയി.
ദീപുവോ.
അവനിവിടെയുണ്ട്.
ശരിയമേ. ഞാൻ വന്നേക്കാം. ഞാൻ വന്നിട്ടേ അച്ഛനും അമ്മയും ശ്രുതീടടുത്തുന്ന് പോരാവൂ. ശരിമോളെ വൈകുന്നേരത്തിന് മൂന്നേ വരണേ.. വരാം. വരാം. കോൾ കട്ടാക്കിയിട്ട് അവൾ മാരുതി സ്റ്റാർഡു ചെയ്തു. വളരെ സാവധാനമാണ് ക്രൈഡവ് ചെയ്തത്. അവൾ ചെല്ലുമ്പോൾ ദീപു ടിവികൊണ്ട് ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.
നീ പോയില്ലേ. ഞാനും പോകാൻ കുളിച്ചൊരുങ്ങിയതാ. അമ്മാവൻ കൊണ്ടു പോയില്ല സാധാരണയുള്ള അവന്റെ കൂട്ടികളിയൊന്നും ഇപ്പോൾ സുനന്ദയ്ക്ക് അവനിൽ കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. വല്ലാത്ത ഗൗരവം ഉള്ളതുപോലെ. തന്നെ കണ്ടതും അവന്റെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങാൻ തുടങ്ങിയത് അവൾ ശ്രദ്ധിച്ചു. ലാച്ചയുടെ ടോപ്പിനുള്ളിൽ കുതിച്ചു വീർപ്പുമുട്ടി നിൽക്കുന്ന നെഞ്ചിലേക്കും മറ്റും അവന്റെ നോട്ടം പാളിവീഴുന്നത് കണ്ട് അവൾ ഗൂഢമായി ചിന്തിച്ചു. കള്ളന് കൊതിപിടിച്ചു കാണും. ഒരു ലുങ്കിമാത്രം ധരിച്ച് നിൽക്കുന്ന ദീപുവിന്റെ കരൂത്തറ്റ ശരീരത്തിലേക്കവൾ അതിയായ ആഗ്രഹത്തോടെ നോക്കി. വാ. നമുക്കിത്തിരിചായ കൂടിക്കാം. എന്നു പറഞ്ഞ് അവൾ അടുക്കളെ ഭാഗത്തേക്ക് നടന്നു. ലാച്ചയ്ക്കുള്ളിൽ ആപിൻഭംഗിയുടെ തുളുമ്പലിലേക്ക് അവന്റെ കണ്ണുകൾ പറന്നു ചെന്നു. വാതിലക്കലെത്തി അവൾ തിരിഞ്ഞു. ക്ഷണിക്കും മട്ടിൽ ചെമ്പനീർച്ചുണ്ടുകൾ അല്പം വിടർത്തിപ്പിടിച്ച് അവൾ അടുക്കളയിലേക്ക് മറഞ്ഞു.
കാന്തം കണ്ട ഇരുമ്പുത്രിയെന്നോണം ദീപുവിന്റെ കാലുകൾ ചലിച്ചു. ഫ്ളാസ്ക്കിൽ നിന്ന് രണ്ട് കപ്പുകളിലേക്കൊഴിച്ച്, കട്ടൻചായ ടേബിളിൽ വച്ചിട്ട് സുനന്ദ പച്ച ലാച്ചയൊരുക്കി സ്റ്റൂളിൽ ഇരുന്നു. വാ. ഇരുന്ന് കൂടിക്ക്.
ദീപു എതിർവശത്തെ സ്റ്റൂളിൽ ഇരുന്നു.