ഭൂമിയിൽ നിന്നും മുപ്പതിനായിരം അടി മുകളിലായിരുന്നു അവരപ്പോൾ. രണ്ടാൾക്കും ആ ഓർമ്മതന്നെ മതിയായിരുന്നു കളിക്ക് സുഖം കൂട്ടാനായിട്ട് ഇറങ്ങുകയും കയറുകയും ശബ്ദമുണ്ടാക്കയും ചെയ്യുന്ന ഭീമാകാരനായ അനിലിന്റെ ലിംഗത്തെ വായിലിട്ടു കുടിക്കാൻ പോലും അവൾക്ക് തോന്നിയിരുന്നോ? അത്ര ദാഹമായിരുന്നോ ആ സമയത്ത് അവൾക്ക്? യഥാർത്ഥത്തിൽ അവളുടെ ദാഹമെന്തിനുവേണ്ടിയായിരുന്നു? പാവം അനിൽ, ഭാര്യയുടെ മരണശേഷം പ്രസ്ത്രീകളുമായി ഇണചേർന്നും, സ്വയം ചെയ്തും ജീവിച്ചു പോന്ന അയാൾക്ക് ഈ ആകാശ ദേശത്തു നിന്നും കിട്ടിയ ഒരോഫ്റെന്നെ അവളുടെ ആ തുണിയൂരലും കളിക്കാനുള്ള ആഹ്വാനവും മനസ്സിലാക്കാനായുള്ള.
അല്ലെങ്കിൽ ഒരപരിചിതനെ ബാത്ത് റൂമിലേക്ക് ആകർഷിച്ചുകൊണ്ടുപോയി, ഉദ്യോഗസ്ഥനോട് ഭർത്താവെന്ന കള്ളവും പറഞ്ഞ്, എല്ലാം കൊടുക്കാൻ ഏതൊരു പെബ്ലാ ഒരുമ്പെടുക. ആ ഒരേയൊരു സന്ദേഹമെങ്കിലും അനിലിന്റെ മനസ്സിലേക്കോടിയെത്തിയോ? ഇല്ലെന്നതായിരുന്നു ആ സത്യവും കിട്ടുന്ന ഏതൊരു സ്ത്രീയെയും ലൈംഗികമായി ഉപയോഗിച്ച് (കാശു കൊടുത്തിട്ടാണെങ്കിലും) സുഖിക്കുന്നത് അയാളുടെ ഒരു പതിവും ആ സമയത്തുണ്ടായിരുന്നു! ‘വേഗം കളിക്ക്, എനിക്കു വരാറായെന്നു തോന്നുന്നു’ അനിത പിറുപിറുത്തു. അവളുടെ കളി സ്ഥലത്തിനുള്ളിൽ കട്ടിയുള്ള പാൽ ഉറവ പൊട്ടാൻ തത്രപ്പെടുകയായിരുന്നു. അനിലിന്റെ വരാൽ അതിൽ നനഞ്ഞു കുളിച്ച് നീന്തിത്തുടിക്കാനാരംഭിച്ചു. വേഗത്തിലും ശക്തിയിലും. ‘വേഗം. ഉടനെ വാതലിൽ മുട്ടുണ്ടാവും. അരമണിക്കുറാവുന്നു. വേഗം. അടി.ഹാ..?
അവളുടെ മാദക ഗന്ധം അയാളുടെ മൂക്കിലേക്കിരച്ചു കയറാനാരംഭിച്ചു. അതയാളെ മത്തു പിടിപ്പിക്കുക തന്നെ ചെയ്തു. അവളുടെ മുലകളെ അയാൾ പൊത്തിയ കപ്പുപോലെ പിടിച്ചിരുന്നു. ആ കൈകൾക്കു പിന്നെ ഒരു വിശ്രമവുമില്ലായിരുന്നു. ആ മുലകൾ പിന്നെ ഉടയ്ക്കാനുള്ള ശ്രമം പോലെയായിരുന്നു. എന്നിട്ടും ഉടഞ്ഞോ? ഇല്ല, അത് അതിശക്തമായി പ്രതികരിക്കുകയും ചെയ്തു.
ഒരു റബ്ബർ പോലെ ആ പരാക്രമത്തിൽ അനിലറിയാതെ തന്നെ വീര്യം സ്ഖലിച്ച് അവളുടെ ‘ദിവ്യ’മായ പാലാഴിയിലേക്ക് വെള്ളച്ചാട്ടം നടത്തുകയായിരുന്നു. ലിംഗം അനങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു. ഇരുവരുടെയും പരസ്പരാലിംഗനത്തിന്റെയും ചുംബനത്തിന്റെയും അരക്കെട്ടിളക്കത്തിന്റെയും ശക്തിയും വേഗതയും വർദ്ധിക്കുകയും ചെയ്തു. ആകാശത്തിലുടനീളം ആ ശബ്ദം പ്രതിധ്വനിക്കുമ്പോലെ ..’
ത്സലക്ക്.ടക്ക്.ടക്ക്..ഹാ..ഹൗ. വൗ..ഹാ..?
പിന്നെയും . അതിശക്തമായ പൊട്ടിത്തെറിക്കൽ. രണ്ടാളും ഒന്നായി നിന്ന് വിറ പൂണ്ടു. ലിംഗം പിന്നെയും ഇളകിക്കൊണ്ടിരുന്നു. മുലകളിൽ തുടർച്ചയായി താഡനമുണ്ടായി, ചുംബനങ്ങൾക്ക് വേഗതയും ശക്തിയും കാമാവേശവുമുണ്ടായി. രണ്ടാളും തളർന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നു. എന്നിട്ടും അരക്കെട്ടുകൾ ആടിക്കൊണ്ടിരുന്നു!!
അഹമ്മദാബാദിൽ വിമാനമിറങ്ങുമ്പോൾ രാത്രി ഒമ്പതു മണി, അനിലും അനിതയും തങ്ങളുടെ ബാഗേജുമായി അതിവേഗം വിമാനത്താവളത്തിനുക മ്പികു ട്ടന്.നെ റ്റ് പുറത്തെത്തുകയും ചെയ്തു. രണ്ടാൾക്കും രണ്ടിടത്തേക്കാണു പോവേണ്ടത്. ഒത്തിരി ഇരുട്ടിപ്പോയി, ഇനിയെങ്ങനെയാണ് മണിനഗറിലേയ്ക്ക് ഒറ്റയ്ക്കുപോവുന്നതെന്ന വിചാരമായിരുന്നു അനിതയുടെ മനസ്സിൽ. രാത്രി ഓട്ടോക്കാർ ചോദിക്കുന്ന കാശു കൊടുത്തേ പറ്റു. ഖിന്ന മാനസയായി തന്റെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന അനിതയുടെ മുഖഭാവം ശ്രദ്ധിച്ചു നിന്നിരുന്ന അനിൽ ആരാഞ്ഞു.
‘എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം?
‘ഏയ് ഒരു പ്രശ്നവുമില്ല’
‘പിന്നെന്താ ഒരു വിഷമം പോലെ?’
‘ഞാനാലോചിക്കയായിരുന്നു’
‘എന്ത്?’
‘ഇത്രയും വൈകിയ സ്ഥിതിക്ക് ഏതെങ്കിലും ഒരു ഹോട്ടലിൽ ഈ രാത്രി തങ്ങി മണിനഗറിലേക്ക് അതിരാവിലെ തിരിച്ചുപോയാലോ എന്ന്.’
‘മണിനഗർ. ‘ അനിൽ എന്തൊ ആലോചിച്ചുകൊണ്ട് തുടർന്നു.’ മണിനഗറിലേക്ക് ദൂരം കുറച്ചുണ്ട്. ഹോട്ടലിൽ. അതും ഒറ്റയ്ക്ക്…?
‘പിന്നെ ഞാനെന്തു ചെയ്യണം സാർ?’ ‘മറ്റൊരു മാർഗ്ഗമുണ്ട്. അനിതയ്ക്കതിഷ്ടമാവുമോന്നറിയില്ല.ഞാൻ.’ ‘എന്താ സാർ?’
‘ഞാനാലോചിക്കുകയായിരുന്നു.’
‘എന്ത്?’
‘ അനിതയ്ക്ക് എന്റെ കൂടെ വരാമോ?
‘എവിടേക്ക്?’
‘ഞാൻ താമസിക്കുന്നിടത്തേക്ക്.’ ‘അതെവിടെയാണു സാർ? എത്ര ദൂരമുണ്ടാവും?’
”ഇവിടെയടുത്തുതന്നെ, എന്നു വച്ചാൽ ഒരഞ്ചാറ്റ് കിലോമീറ്ററുണ്ടാവും. രാവിലെ കുളിച്ച് റെഡിയായി പോകുകയും ചെയ്യാം. വിരോധമില്ലെങ്കിൽ..’
അനിത ചിന്തയിലാണ്ടതുപോലെ നിശ്ചലയായി നിന്നു. പിന്നെ പറഞ്ഞു.
‘സാറിനു വിരോധമില്ലെങ്കിൽ. അല്ല, സാർ താമസിക്കുന്നിടത്ത് സ്ഥല സൗകര്യമുണ്ടാവുമോ?
‘എന്തിന്?
“കിടക്കാൻI’
Nilamazhayathe avivekam
Posted by