അവൾ അപ്പോഴും അവളുടെ ജോലി തുടരുകയാണ്.ഞാൻ ഇടത്തേ കൈ പതിയെ ഉയർത്തി അവളുടെ ചുരിദാർ സ്ലിറ്റിനിടയിലൂടെ ആ ആലില വയറിൽ തലോടാൻ തുടങ്ങി.
എന്റെ വലതു കൈ ഇപ്പോഴും കംപ്യൂട്ടറിൽ തിരക്കേറിയ ജോലിയിലാണ്. അവൾ ഞെളിപിരി കൊള്ളാൻ തുടങ്ങി. ഒരു 10 മിനിറ്റോളം ആ ആലില വയർ തഴുകി ഞാൻ അവളെ സുഖിപ്പിച്ചു. എന്റെ കൈ പതിയെ താഴേക്ക് ഇഴയാൻ തുടങ്ങി. അപ്പോൾ അവൾ പറഞ്ഞു
“ദേ കണ്ണാ എനിക്ക് പേടിയാവുന്നു ആരെങ്കിലും കാണും”. ഞാൻ പറഞ്ഞു. “അപ്പോ ആരെങ്കിലും കാണും എന്ന ഭയമേ ഉള്ളു.? ആരും കണ്ടില്ലെങ്കിൽ കുഴപ്പമില്ല അല്ലേ?…”
അതിനുത്തരം ഒരു കള്ളചിരിരായിരുന്നു. ഞാൻ തുടർന്നു
” ഇവിടേക്ക് ആരും വരാനൊന്നും പോകുന്നില്ല. അഥവാ വന്നാൽ തന്നെ നമ്മൾ ക്യാബിനകത്തായതിനാൽ നമ്മുടെ തലകളല്ലാതെ ആരും വേറെ ഒന്നും കാണാൻ പോകുന്നില്ല.”
അതും പറഞ്ഞു ഞാൻ അവളുടെ ബോട്ടത്തിന്റെ വള്ളിയിൽ പിടുത്തമിട്ടു. അവൾ എന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റിയിട്ട് പറഞ്ഞു ” അത് വേണ്ട.”
ഞാൻ പെട്ടെന്ന് കൈ വലിച്ചു പിണക്കംനടിച്ചു ജോലിയിൽ ശ്രദ്ധിച്ച് ഇരുന്നു. നല്ല നേരമെന്ന് പറയട്ടെ അപ്പോൾ ആണ് സ്റ്റിക്കർ എടുക്കാൻ വിദ്യേച്ചി അവിടെ വന്നത്. വന്ന പാടെ വിദ്യേച്ചി ചോദിച്ചു
അടുത്ത പേജിൽ തുടരുന്നു