ഞാൻ : “എടീ പയ്യെ”
അത് കേട്ടതും അവൾ ആഞ്ഞ് ഒരു കടി.!
നോക്കുമ്പോൾ ഒരു വട്ടത്തിൽ 8 പാടുകൾ! എന്റെ ഉരം പുകഞ്ഞു.
ഞാൻ : “ജന്തു”
പക്ഷേ “നന്നായി പോയി” എന്ന ഭാവത്തിൽ ഒരു നോട്ടം നോക്കിയ ശേഷം അവൾ മുന്നേ കയറി നടന്നു.
ധിം തക ! നല്ല ഭംഗി പിന്നിൽ നിന്നും. ഫുൾ പാവടയിൽ വിടർന്ന നിതംബം. ഒതുങ്ങിയ വയർ. വിരിഞ്ഞ പിൻഭാഗം. ഹവർ ഗ്ലാസ് ഷേയ്പ്പ് തന്നെ!
ഞാൻ : “കുട്ടിച്ചരക്കേ എങ്ങോട്ടാ ഓടുന്നേ?”
ജിസയുടെ വീട്ടിലേയ്ക്ക് തിരിയുമ്പോൾ അവൾ ഞാൻ പറയുന്നത് ശ്രദ്ധിക്കാതെ നിന്നു, എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.
ചേച്ചി : “ജിസയുടെ ഒരെണ്ണം തയ്ക്കാൻ കൊടുക്കാനുണ്ട്. അളവ് തരാം. കൊടുത്താൽ മതി. ബാക്കിയൊക്കെ അവൾ ഫോണിൽ പറഞ്ഞോളും.”
ഞാൻ : “ഇവളുമാരുടെ കോണകം ചുമക്കലാണോ എന്റെ പണി?”
ഞാൻ സ്വരം താഴ്ത്തിപ്പറഞ്ഞു.
ചേച്ചി : “നീ വല്ലോം പറഞ്ഞോ?”
ഞാൻ : “ഇല്ലേ; ഒന്ന് വേഗം എടുത്തു താ”
അഞ്ചുമിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോൾ 2 പേരും വേലിക്കൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു. വേലിക്ക് മുകളിലൂടെ ഒരു പൊതി ഓരേറ്! ഞാനത് കൈ എത്തിച്ച് പിടിച്ചു.
ചേച്ചി : “രാഹുലിന് പണ്ടേ പെമ്പിള്ളേരുടെ അടിപ്പാവാടാ തയ്പ്പിച്ച് നല്ല എക്സ്പീരിയെൻസാ, അതാടീ ഞാൻ ഇവനെ തന്നെ വിടുന്നത്”
അപ്പോൾ കടി തന്നെങ്കിലും പിണക്കം പൂർണ്ണമായും മാറിയിട്ടില്ല.!
ചമ്മിയ മുഖത്തോടെ ഞാൻ ജിസയെ നോക്കി. ചേച്ചിയുടെ അത്രയും വരില്ലെങ്കിലും ജിസയും മോശമായിരുന്നില്ല. നിറം ചേച്ചിയുടെ അത്രയും ഇല്ല. പിന്നെ ജീവിതത്തിന്റെ കഷ്ടപ്പാടിനാലുള്ള ദൈന്യതയും മുഖത്തുണ്ട്. എങ്കിലും ഒരു മുസ്ലീം പെൺകുട്ടിയുടെ ഛായയായിരുന്നില്ല ജിസയ്ക്ക്.
ചേച്ചി : “നീ പഠിക്കുവാരുന്നോടീ”
ജിസ : “അല്ലന്നേ, വീടൊന്ന് വൃത്തിയാക്കുവായിരുന്നു. രാഹുല് തിരിച്ചു വരുമ്പോൾ പോയാൽ മതി, ഞാൻ വിടൂല്ല കെട്ടോ….”
ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് നടക്കുമ്പോൾ ജിസയുടെ വാക്കുകൾ ചെവിയിൽ വീണു.
ഓ, അവർ വലിയ ചങ്ങാതിമാരാ. ഒക്ക ചെങ്ങായിമാർ! ഞാൻ പിറുപിറുത്തു.
ഇനി വല്ല?
ഏയ് ചേച്ചിക്ക് അമ്മാതിരി താൽപ്പര്യം ആരുമായും ഇല്ല. പക്ഷേ ജിസയോട് എന്തോ ഒരു ഭയങ്കര ഇഷ്ടമാണ്. ജിസയുടെ കാര്യം പറയുമ്പോഴേ തേനൊഴുകും.