ഹൈഡ്രാഞ്ചിയ പൂക്കൾ [Sojan]

Posted by

“ബെന്നിയും, ജെറിയും അല്ലേ? അവരുടെ കഥകൾ സിസ്റ്റർ അറിയുന്നില്ലല്ലോ?”

“അവരുടെ എന്ത് കഥകൾ?”

സത്യത്തിൽ ശ്യാമിന് അവരെക്കുറിച്ച് പറയാൻ ഒന്നുമില്ലായിരുന്നു. കോളേജിൽ ചെറിയ ചുറ്റിക്കളികളൊക്കെ ഇരുവർക്കും ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നല്ലാതെ മറ്റൊരു കുഴപ്പവും ഇരുവർക്കും ഇല്ല.

ശ്യാമിനെക്കുറിച്ച് ഇവർ പറയുന്നതിൽ കാര്യമില്ലാതില്ല. മറ്റൊരു കഥയിൽ പറയുന്ന മനോജ് ടൗണിൽ ഉള്ളതാണ് പ്രശ്‌നങ്ങളുടെ മൂലകാരണം. മനോജും ശ്യാമും ചെറിയ ക്ലാസുകളിൽ ഒന്നിച്ചു പഠിച്ചു വളർന്നവരാണ്.

മനോജ് വന്നാൽ ശ്യാം ഈ കമ്പിനി വിട്ട് മനോജിന്റെ ഒപ്പം പോകും. പല ദിവസവും ക്ലാസിൽ പോലും കയറില്ല. ഇതെല്ലാം ജെറിക്കും മറ്റും അത്ര ഇഷ്ടമായിരുന്നില്ല. അവരൊന്നും നേരിട്ട് പറഞ്ഞിട്ടില്ലാ എന്നേയുള്ളൂ.

“ഒന്നുമില്ല” പറയാൻ ഒന്നും ഇല്ലാത്തതിനാൽ ശ്യാം തോൽവി സമ്മതിച്ചു.

“എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ പറയ് , ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ ഞാൻ നോക്കിക്കോളാം.”

“ഓ” ആ പറഞ്ഞത് സ്വൽപ്പം കളിയാക്കുന്ന രീതിയിലായിരുന്നു. അത് വേണ്ടായിരുന്നു എന്ന് ശ്യാമിന് പിന്നീട് തോന്നി.

സിസ്റ്ററിനും അത് സ്വൽപ്പം കൊണ്ടു.

“ഞാൻ പറഞ്ഞത് ശ്യാമിന് ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ലെങ്കിൽ സോറി..” അവർ പെട്ടെന്ന് സാധാരണ ലോകത്തേയ്ക്ക് ഇറങ്ങി വന്നു. അധികാരത്തിന്റേയും, മതത്തിന്റേയും ആവരണത്തിൽ നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി.

അങ്ങിനെ പറയേണ്ടിയിരുന്നില്ല എന്നവന് തോന്നി. പെട്ടെന്ന് വിഷയം മാറ്റാൻ അവൻ പണിപ്പെട്ട് ചിരിച്ചു.

“സിസ്റ്റർ കാര്യമാക്കിയെടുത്തോ?”

“ഇതൊക്കെ എന്ത് കാര്യമാക്കാൻ? ഞങ്ങൾ ഇതുപോലുള്ളവയെല്ലാം തരണം ചെയ്യാൻ പഠിച്ചവരാണ്”

അത് പറയുന്നതിനൊപ്പം പെട്ടെന്ന് സിസ്‌റിന്റെ വലത്തെ കൈ ശ്യാമിന്റെ ഇടത്തെ തുടയിൽ അമർന്നു. അതിനുശേഷം അവർ പറയൻ ആരംഭിച്ചു.

“കുട്ടികൾക്ക് ഈ പ്രായത്തിൽ പല വേണ്ടാത്ത കാര്യങ്ങളും തോന്നും…” ബാക്കി പറയാതെ അവർ ശ്യാമിന്റെ മുഖത്തേയ്ക്ക് നോക്കി.

ശ്യാം ആകെ ഞെട്ടിത്തരിച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു. ആരുമില്ലാത്ത ഒരു വീട്! അവിടെ അകത്തെ മുറിയിൽ – തന്റെ തുടയിൽ – കന്യാസ്ത്രിയെങ്കിലും അതിസുന്ദരിയായ ഇവർ കൈവച്ചിരിക്കുന്നു!!

വെറും ഉപദേശമോ അതോ മറ്റെന്തെങ്കിലുമോ? പാന്റിന്റെ മുകളിൽ തുടയിൽ അവർ പതിയെ തലോടുന്നുണ്ട്, അതിനൊപ്പം തന്നെ സെറ്റിയിൽ നിന്നും മുന്നോട്ട് ആഞ്ഞിരുന്ന് അവന്റെ മുഖത്തിന് മുന്നിലേയ്ക്ക് അവരുടെ മുഖം കൊണ്ടുവന്നു. പിന്നെ പറഞ്ഞു..

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *