അമ്മായിയപ്പന്
Ammayiappan | Author : Master
“അവനെക്കൊണ്ട് കൊള്ളിക്കാഞ്ഞിട്ടാടീ നിനക്ക് ഇത്ര സൂക്കേട്..വല്ല ഒലക്കേം എടുത്ത് നിന്റെ സാമാനത്തീ കേറ്റടീ…” പാറുവമ്മ മരുമകള് സിന്ധുവിനോട് അലറി. രണ്ടു പേരും തമ്മില് രാവിലെ തന്നെ തുടങ്ങിയ വഴക്കാണ്.
“അതെ തള്ളെ..നിങ്ങളുടെ മോനല്ലേ അയാള്..പിന്നെ കഴിവ് എങ്ങനെ കാണാനാ..” സിന്ധുവും ഒട്ടും വിടാതെ തിരിച്ചടിച്ചു.
“അന്നേ ഞാന് അവനോടു പറഞ്ഞതാ ഈ തൊലി വെളുത്ത മൂധേവിയേടെ ചന്തീം മൊലേം കണ്ടു കെട്ടണ്ട എന്ന്..അയ്യോ അവളെ കണ്ടപ്പോത്തന്നെ അവനങ്ങ് മയങ്ങി..എങ്ങാണ്ട് പെങ്കോന്തന്.. ത്ഫൂ..” പാറുവമ്മ നീട്ടിത്തുപ്പി.
“ചന്തീം മൊലേം ഉള്ള പെണ്ണുങ്ങളെ കാണുമ്പം നിങ്ങക്ക് കടിക്കുന്നെങ്കില് അതിനെന്റെ പക്കല് മരുന്നില്ല തള്ളെ”
ഭാര്യയും അമ്മയും തമ്മിലുള്ള വഴക്ക് നേരില് കണ്ടുകൊണ്ട് നിര്ഗുണനെപ്പോലെ സിന്ധുവിന്റെ ഭര്ത്താവ് ഷാജി സംഭവസ്ഥലത്ത് തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നു. ആശാന് രാവിലെ ഇഡ്ഡലി കഴിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സമയത്താണ് യുദ്ധം പൊട്ടി പുറപ്പെട്ടത്. സ്ഥിരമുള്ള സംഗതിയാണെങ്കിലും ഇന്ന് സംഭവം കുറേക്കൂടി രൂക്ഷമായിരുന്നു.
“എടി നീ ഒന്ന് മിണ്ടാതിരി..അമ്മ വല്ലോം പറഞ്ഞോട്ടെ..” അവന് തീ പോലെ കത്തുകയായിരുന്ന സ്വന്തം ഭാര്യയെ അനുനയിപ്പിക്കാന് ഒരു ശ്രമം നടത്തി നോക്കി. അതോടെ സിന്ധു ഒരു പുലിയെപ്പോലെ അവന്റെ നേരെ ചീറി:
“പോ മനുഷ്യാ..ചുക്കിനും ചുണ്ണാമ്പിനും കൊള്ളാത്ത ജന്മം..എന്റെ തലേല് തന്നെ വന്നു കേറിയല്ലോ ഈ നാശം….ആ തള്ള എന്ത് പറഞ്ഞാലും അങ്ങേര്ക്ക് ഒരു പ്രശ്നോം ഇല്ല..എല്ലാം ഞാന് അങ്ങ് കേട്ടു നിന്നു കൊടുക്കണം..അത്ര ഗതികേട് ഒന്നും എനിക്ക് വന്നിട്ടില്ല…”
“എന്നാല് നീ പോടീ നിന്റെ പാട്ടിന്..” അങ്ങനെ സിന്ധുവിനോട് പറഞ്ഞിട്ട് പാറുവമ്മ മകന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു:
“എടാ ഒന്നിനും കൊള്ളാത്തവനെ നിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി ഈ രണ്ടും കെട്ടവള് പറഞ്ഞത് കേട്ടോടാ..എന്തിനാടാ ആണാണെന്നും പറഞ്ഞു തൂക്കി ഇട്ടോണ്ട് നടക്കുന്നത്..പോയി ചത്ത് കൂടെടാ ശവമേ..”
അവര് കലികയറി മകനോട് തട്ടിക്കയറി.