അവള് അവന്റെ കയ്യ് പിടിച്ച് നടന്നു. നടന്നവര് എത്തിയത് പുറകിലെ വരാന്തയിലായിരുന്നു. അതിനടുത്തായിരുന്നു ഷുക്കൂറിക്കയുടെയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ വധു സൈനബയുടെയും മണിയറ ഉള്ളത്. ലൈലമ്മായിക്ക് ഒരു കള്ളചിരി മുഖത്ത് കിടന്ന് കളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ചെറുപ്പത്തില് കളികൂട്ടുകാരായി നടക്കുന്ന സമയത്തൊക്കെ എന്തെങ്കിലും വികൃതി കാണിക്കാനുള്ള വ്യഗ്രത എന്നും ലൈലമ്മായിക്കായിരുന്നു. അതിനൊക്കെ പൂര്ണ്ണസപ്പോര്ട്ടായി എന്നും അവന് പുറകെ ഉണ്ടാവുമായിരുന്നു. ഇന്നെന്താണാവോ ഒപ്പിക്കാന് പോകുന്നെ എന്ന ചിന്തയുമായി അവന് അവന്റെ അമ്മായിയുടെ പുറകെ ചെന്നു.
“…..റിയാസ്സൂ …നമ്മുക്ക് ഇക്കയുടെ മുറിയിലേക്ക് ഒളിഞ്ഞ് നോക്കിയല്ലോ…”.
ലൈലമ്മായിയുടെ കണ്ണുകള് വിടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ചെറുപ്രായത്തില് കാണപ്പെട്ടിരുന്ന കുസൃതിയും ഒപ്പം കൊടിയ കാമവും ആ കണ്ണുകളില് നിഴലടിക്കുന്നത് അവന് കണ്ടു. ലൈലമ്മായി പമ്മി പമ്മി ജനാലക്കരികില് ചെന്നു. അഴികളില്ലാത്ത ജനാല കര്ട്ടനാല് മൂടിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. ഉള്ളില് നിന്ന് വധു വരന്മാരുടെ ഉയര്ന്ന കൂര്ക്കം വലി വേര്തിരിച്ച് കേഴ്ക്കാമായിരുന്നു.
ലൈലമ്മായി കര്ട്ടന് പൊക്കിമാറ്റി ഉള്ളിലേക്ക് വളരെയധികം ശ്രദ്ധയോടെ നോക്കി. ആ മുഖം കാമത്താല് വിരിയുന്നത് അവന് കണ്ടു. ഉള്ളിലെ കാഴ്ചയില് വികാരം പൂണ്ട് ലൈലമ്മായി സ്വന്തം സാരി ഉയര്ത്തികൊണ്ട് കൈയ്യ് പൂറിന്റെ മുകളില് വച്ചു. അവരുടെ കണ്ണുകള് കാമത്താല് കത്തി ജ്വലിച്ചുനിന്നിരുന്നു. കൈകള് പൂറ്റില് ഇട്ടമര്ത്തിയുരച്ച് അവിടെ അവിടെ അവര് സ്വയം കാമനിര്വൃതിയിലാണ്ടു. അവന് പതുക്കെ ലൈലമ്മായിയെ കൈയ്യില് പിടിച്ച് വലിച്ച് സൈഡിലേക്ക് മാറ്റി.
“…എന്താ ലൈലമ്മായി…ജ്ജി കാണിക്കുന്നേ…..വല്ലോരും കണ്ടാ കുഴപ്പാവുമ്മേ….”.
“…വല്ലോരും കണ്ടാലല്ലേ……മോനേ റിയാസ്സൂ…..ഈ അമ്മായിക്ക് പ്രസവിക്കണം…..അമ്മാവന്റെ കുത്തികഴപ്പോണ്ടോന്നും കുട്ടിയുണ്ടാവില്ല…..അത് നീ എനിക്ക് തരണം….”.
“…ലൈലമ്മായി….”. അവന് ഞെട്ടലോടെ വിളിച്ചു.
“…നീ എന്റെ കൂടെ നില്ക്കില്ലേ….”.
“…അതൊക്കെ നമ്മുക്ക് പിന്നീട് നോക്കാം….ഇപ്പൊ എന്തിനാ ഒളിഞ്ഞ് നോക്കുന്നെ…..പാപമല്ലേ…..”.