Posted by അഹല്യ
Ahallya bY Durvassav
പുരാണത്തിലെ അഹല്യ ബ്രഹ്മാവിന്റെ പുത്രിയായിരുന്നു. കല്യാണം കഴിക്കാത്ത ബ്രഹ്മാവിന് എങ്ങിനെ എങ്ങിനെ പുത്രിയുണ്ടായി എന്നൊന്നും ഇന്നാരും ചോദിക്കില്ല. അതിനൊക്കെ എത്ര വഴികള്‍ ഉണ്ട്. പക്ഷെ ശില്പി നല്ലവണ്ണം ശ്രദ്ധിച്ചു വാര്‍ത്തെടുത്ത ശില്പ്മായിരുന്നുവത്രേ അഹല്യ. ലോകത്തില്‍ ഏറ്റവും സുന്ദരിയായ സ്ത്രീ ആയിരുന്നു അന്തകാലത്ത് അവര്‍. സൌന്ദര്യം നില നിര്‍ത്താന്‍ പ്രകൃതിയില്‍ നിന്ന് ലഭിച്ചിരുന്ന സംഭവങ്ങള്‍ മാത്രമേ അവര്‍ ഉപയോഗിച്ചുരുന്നുള്ളൂ എന്ന് കൂടി ആലോചിക്കണം. കറ്റാര്‍വാഴ, നെല്ലിക്ക ഇതൊക്കെ. പല്ല് തേയ്ക്കാന്‍ ഒരിടങ്ങഴി നെല്ലിന്റെ ഉമി കരിച്ച ഉമിക്കരി. നാക്ക് വടിയ്ക്കാന്‍ ഈര്‍ക്കിലി. ബാക്കി കാര്യങ്ങള്‍ക്ക് ഒരു കിണ്ടി വെള്ളം. ഇതൊക്കെയായിരുന്നു അഹല്യയുടെ ബ്യൂട്ടി ഐറ്റംസ്. പക്ഷെ നല്ല കിടിലന്‍ ഉരുപ്പടിയായിരുന്നുവത്രേ അഹല്യ. നടക്കുമ്പോള്‍ തുളുമ്പുന്ന കുടങ്ങള്‍ ഓരോ ജോഡി വീതം മുന്നിലും പിന്നിലും ഫിറ്റ്‌ ചെയ്തു കൊടുത്ത് ബാലന്‍സ് കാത്തിരുന്നു വിധാതാവ്. മാദകത്വം നിറഞ്ഞ ചുണ്ടുകള്‍, ഇരുട്ടിനെ തോല്‍പ്പിക്കുന്ന വേണി, കുയിലിനെ തോല്‍പ്പിക്കുന്ന വാണി, കൈതപ്പൂ നിറമാര്‍ന്ന പാണി തുടങ്ങി കാണുമ്പോഴേ കാണുന്നവന്റെ പാണിയ്ക്ക് പണി കൊടുക്കുന്ന രൂപമായിരുന്നു മൈത്രേയി എന്ന അപരനാമത്തിലും അറിയപ്പെട്ട അഹല്യ. ഒരു ദിനം സ്വപ്നത്തില്‍ അഹല്യയെ ദര്‍ശിച്ച ഒരു പ്രസിദ്ധ കവി പിറ്റേന്ന് പാട്ടെഴുതി. “രതി സുഖ സാരമായി ദേവി നിന്മെയ്‌ വാര്‍ത്തോരാ ദൈവം കലാകാരന്..”
പക്ഷെ കവി ഉദ്ദേശിച്ച ആ കലാകാരന് കലാബോധം കുറവായിരുന്നുവത്രേ. അഹല്യയ്ക്ക് ഇന്ദ്രനില്‍ ഒരു കണ്ണുണ്ടായിരുന്നു. എല്ലാ മൂക്കിലും മുലയിലും ചുറ്റിക്കളിയ്ക്കുന്ന ഇന്ദ്രന്റെ കണ്ണുകള്‍ അവളില്‍ തറച്ചാല്‍ ഊരിയെടുക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടിപ്പോകാറുണ്ടായിരുന്നു. കാടാമ്പുഴ മുട്ടിറക്കാം എന്ന് വഴിപാടു നേര്ന്നാലെ കണ്ണെടുക്കാന്‍ കിട്ടാറുള്ളൂ എന്ന് ഇന്ദ്രനും.